Snap
  • Zwanger
  • PCOS
  • Clomid
  • Secundairekinderwens
  • mamametpcos
  • follikelmeting

Je hebt PCOS

start clomid

Hoe stom het ook klinkt ik wilde alweer opnieuw zwanger worden toen ik nog zwanger was van mn zoontje. Het leek me dan ook geweldig om de kindjes snel achter elkaar te mogen krijgen dat ze samen konden opgroeien en altijd elkaar zouden hebben en elkaar dan ook echt begrepen omdat zij in dezelfde leeftijdsfase zaten. 

We hebben er dan ook voor gekozen om geen anticonceptie te gebruiken na de geboorte van onze zoon nu 15 maanden oud. De eerste paar maanden vond ik het niet raar dat mijn menstruatie nog niet terug was ik gaf uitsluitend borstvoeding en wist dat dit een cyclus kon onderdrukken. Na 3 maanden stoppen van de borstvoeding nog steeds geen cyclus toch maar even de huisarts gebeld om te vragen of dit nog normaal was. Ze zei dat ik me nergens zorgen over hoefde te maken en dat het vanzelf op gang zou komen wanneer mijn lichaam hersteld zou zijn. In totaal heb ik 4x gevraagd of ik naar de gynaecoloog doorgestuurd kon worden aangezien wij ook een kinderwens hadden en het zonder cyclus onmogelijk is. De eerste 2x moest ik nog maar 3 maanden afwachten, het komt wel zei ze maak je geen zorgen. Je hebt al een kindje geniet daar maar van! Ik hoef je niet te zeggen dat die woorden me heel veel deden. "Geniet maar van je zoontje" deed ik dat niet genoeg dan? Doe ik hem te kort omdat ik nog een kindje wil? Een broertje of zusje/maatje voor het leven voor hem? Ik begon te twijfelen aan alles en voelde me super egoïstisch. Ik heb een prachtig kind, ik ben iemands mama. Dáár moet ik van genieten toch! En toch wilde ik meer. Ik verzamelde al mijn moed en belde de huisarts opnieuw en gaf aan dat we niet nog eens 3 maanden wilde wachten voor we doorgestuurd werden en gelukkig werd er best snel een afspraak gemaakt. 

Ik heb ergens altijd het idee gehad dat mijn kinderwens heel lastig zou gaan worden. Iets in mij heeft me altijd gezegd het gaat heel veel tijd kosten als het je al gegund is. Waarom weet ik niet precies. De lang verwachte datum kwam eindelijk de afspraak bij de gynaecoloog. Weliswaar niet bij een fertiliteitsarts maar ach laten we alsjeblieft hopen dat we daar niet terecht komen. Het duurde denk ik nog geen 3 seconde voor hij mbv een echo zag waarom ik geen cyclus had. "Je hebt PCOS. Maar maak je geen zorgen wij gaan je helpen met jullie kinderwens". In mijn hoofd was ik al  om zijn nek geklommen om hem te knuffelen want na 10 maanden gaf iemand eindelijk niet borstvoeding de schuld. Na 10 maanden was er eindelijk iemand geweest die even naar me keek en ook daadwerkelijk een probleem vond. (het knuffelen ging natuurlijk niet want he - corona! 

Ik kreeg Provera mee om een menstruatie op te wekken en mocht op dag 3 van mijn cyclus beginnen met Clomid. Inmiddels zijn we op cyclus dag 9 en probeer ik mezelf rustig te houden want morgen word er gekeken of er met de hulp van Clomid follikels gegroeid zijn. Ik vind het zo spannend en het liefste sla ik vandaag gewoon over. Op youtube heb ik letterlijk alle vlogs gekeken die er maar zijn van dames die net als mij aan het traject begonnen zijn. En net als toen ik er achter kwam dat ik zwanger was van mijn zoontje ben ik begonnen met een soort dagboekje voor deze aankomende zwangerschap, want ik ga er natuurlijk gewoon vanuit dat het ooit moet lukken. We houden hoop! 

En het doet zo goed om dit van andere mensen ook te horen dat je niet alleen bent. En waarschijnlijk als je dit leest geld dit ook voor jou. Sorry! Maar we kunnen dit! Wij kunnen het we geven niet op! Of dit nu voor je eerste, tweede, of vijfde kindje is het gaat ons lukken!