3 jaar geleden
ja hoor, weer niet ongesteld! {deel1}
Elke maand was het weer een verassing, leef ik nu gezond genoeg?
Voor de zoveelste keer werd ik weer eens niet ongesteld op het moment dat het zou moeten. Iets wat voor mij geen nieuwe situatie was. Ik was anderhalf jaar geleden in goed overleg met mijn vriend gestopt met de pil omdat ik veel last had van bijwerkingen. Sinds dien werd mijn cycles steeds langer en langer. De huisarts had al uitgesproken dat hij een sterk vermoeden had dat ik PCOS zou hebben, maar dit kon pas onderzocht worden als ik een actieve kinderwens had. Ik had het advies gekregen om heel gezond te gaan leven en als het lukte wat kilotjes af te vallen. Dit deed ik al, maar ik gooide me nog meer op een gezonde leefstijl. Mijn vriend en ik wilden namelijk later heel graag een kindje en ik had het gevoel dat ik nu al alles moest doen om te proberen mijn hormoon huishouding op de rails te krijgen.
De teleurstelling was dus ook groot dat mijn menstruatie weer eens te laat was. Het voelden altijd een beetje alsof ik gefaald had. Na een week begon ik tussendoor wat buikpijn te krijgen maar aangezien mijn menstruatie weer laat was dacht ik "dat zal het wel zijn, elk moment kan het feestje weer beginnen." Echter bleef de menstruatie uit. Nu was het voor mij niet ongebruikelijk dat wanneer de menstruatie heel lang op zich liet wachten ik een test deed. Ik wist dat deze negatief zou zijn en de enige reden dat ik hem af en toe afnam was om te voorkomen dat ik mezelf gek zou gaan maken om iets wat niet is.
Na dat de menstruatie 2 of drie weken op zich had laten wachten deed ik snel een testje en surprise, surprise deze was negatief!. Ik had niks anders verwacht dus ik ging rustig door met mijn leven. Mijn buikpijn werd in de tussentijd heviger, na dat ik mezelf nog een week heb verteld dat dit gewoon betekende dat ik elk moment ongesteld moest worden begon ik opeens verhoging te krijgen. Alles begon moeite te kosten, als ik naar de keuken liep vanaf de bank kosten dat ontzettend veel energie en verhoogde mijn lichaamstemperatuur met 1-1,5 graden.
Ik besloot dat het nu wel heel vreemd begon te worden en na een paar dagen aankijken belde ik de huisarts om een afspraak te maken. Hij hoorde mijn verhaal aan en onderzocht mijn buik, al snel merkte hij op dat de pijn van mijn eierstokken leek te komen. Er werden direct een aantal onderzoeken in gang gezet. Urine werd uitgebreid gecheckt, er werd flink wat bloed af genomen en alvast een echo aan gevraagd. Mijn huisarts vermoeden dat ik een ontsteking aan de eierstokken had of dat er dus inderdaad cystes op mijn eierstokken zaten die mogelijk aan het draaien waren. voor nu konden we alleen afwachten.
De volgende dag liep het echter een beetje uit de hand. de hele dag was ik niet vooruit te branden en had ik ontzettend veel buikpijn, ik heb de hele dag op de bank gehangen. savonds kwam mijn vriend thuis en als opvrolijk middel had hij kipnuggets mee gebracht. (ik ben dol op kipnuggets van de Mc Donalds en dus ontzettend blij met dit lieve gebaar. Echter merkte ik na 2 nuggets dat het mij gewoon niet lukte om ze op te eten, ik had zoveel buikpijn. Ik belde mijn ouders op voor advies en die vertelde mij dat ik het best toch even de spoedpost kon bellen om te overleggen.
Ik belde de spoedpost en ze wilden toch wel graag dat ik even langs kwam, ondanks dat de meeste dingen al onderzocht werden en het wachten op de uitslag was, wilden ze even uitsluiten dat er niet iets acuut's speelde. Ik werd heel snel geholpen (dat is nou wel weer een voordeel van de corona) en er werden een heleboel onderzoeken gedaan, de arts kon nu ook duidelijk meten dat ik bij inspanning verhoging kreeg. Gelukkig werd iets acuuts uitgesloten maar ze wilden toch nog wel even een zwangerschaps test doen. Deze had mijn huisarts ook al afgenomen en die was ook negatief. Ik vertelde de arts dat er al 2 testen negatief waren maar ze wilden het voor de zekerheid nog eens doen. Nouja geen probleem. een kwartiertje later kwam ze vertellen dat ze voor de zekerheid 2 testen had gedaan en deze allebei negatief waren. Het was dus wachten op de resterende uitslagen en de echo.
Enig sinds gerustgesteld ging ik weer naar huis. In middels was ik al dik 2 maanden niet ongesteld geweest. Maar in iedergeval was het duidelijk dat ik niet zwanger ben....