In mijn vorige blog kon je lezen hoe ik het heb ervaren toen ik overstapte naar de gonalF injecties. Nu kan je het vervolg lezen...
Het is begin septemer ik begin weer vol goede moed aan de nieuwe "ronde". Als ik al ruim 10 dagen heb gespoten en bij de controle kom is er helemaal niks gebeurd in mijn eierstokken. Helaas werkt de dosis weer niet, weer een ophoging.. Dit gebeurd bijna 2!! weken om de 2 dagen. Uiteraard had ik alle hoop verloren dat er wat ging gebeuren met de laatste ophoging. Maandag terugkomen, daar zit ik dan weer met mijn benen wijd in de stoel kijkt ze of er wat veranderd is.. En wow! Ineens is het eitje groot genoeg om de ovitrelle spuit te zetten! Het ging heel snel ineens, dezelfde avond zette ik de ovitrelle spuit en moesten we bezig. Ja leest het goed het MOET op speciale tijdstippen, heel vreemd is dit maargoed we weten waarvoor we het doen...
14 dagen wachten.. De 14 dagen dat we moeten wachten duurt zo onwijs langs, maar eindelijk is de dag aangebroken dat ik mag testen!! Super spannend de vorige keren werd ik voor de 14e dag al ongesteld.. De 5minuten wachten lijkt een eeuwigheid te duren, maar wat zien we daar??? Positief 😍. Wij springen elkaar in de armen en zijn zo enorm blij met dit resultaat. Ik bel naar het ziekenhuis en krijg een datum om langs te komen.
3 dagen later Ineens heb ik bloedverlies, ben enorm bang dat het dus toch niet is goed gegaan.. Bel het ziekenhuis en die vertelt dat ik nog 3 dagen moet wachten, wel elke dag een test moet doen, is die positief (en niet minder) moet ik vrijdag langskomen om te kijken of het al genesteld is. De testen worden elke dag positiever... Vrijdag aangekomen in het ziekenhuis ben ik op van de zenuwen. De arts verteld dat met 4 weken zwangerschap vaak nog niets te zien is, maar dat ik me niet meteen zorgen hoef te maken. Helaas is er niks te zien, en moet ik heel veel geduld hebben over de afloop..
Vrijdag een week verder word ik met enorme krampen in mijn buik wakker. Meteen ben ik bang dat het niet goed is. Bel het ziekenhuis en vertel mijn verhaal en ze zegt dat ik nu sterk rekening moet houden dat het een miskraam is. 'S middags mag ik langskomen, en helaas krijg ik hier het nieuws dat het een miskraam is met 5 weken. De arts probeert me duidelijk te maken dat het waarschijnlijk ongezond was, en dat ze vaak zien dat vrouwen snel weer zwanger zijn erna.. Kapot ben ik er van, zo lang zijn we hier mee bezig en gebeurd er dit💔 Verdrietig ga ik naar huis en bel mijn man met het nieuws. Een enorme klap, ook al is dit heel vroeg in de zwangerschap, Het blijft heel erg zwaar.
Inmiddels is dit een kleine 3 weken geleden, en gaat het weer wat beter met me, en mag ik weer beginnen met de behandeling.
Alle reacties (2)