IT'S A BOY!!!!!!!!!!

Inmiddels 18 weken en 2 dagen. Even een korte update.

YES! Wij verwachten eind rond 6 december een jongetje! Ik had gelijk! 
Mijn vriend dacht écht dat het een meisje zou worden. Hij had de echo eens goed bestudeerd in combinatie met informatie van google en wist toch echt bijna zeker dat het een meisje zou worden, haha wat een schat.
Hij verwachtte ook echt niet meer dat het een jongetje zou worden, ik wel natuurlijk ;-) !!
We zijn super blij en kunnen nu lekker shoppen!

In mijn vorige blog vertelde ik hoe ziek, zwak en misselijk ik me heb gevoeld. Maar nu, daarentegen, voel ik me veel beter! Sneller moe, maar dat hoort erbij en dat zit me niet zo in de weg. En nog niets aangekomen (dat zal ik niet te hard roepen, straks komt het allemaal in één keer!!!). En m'n buikje groeit steeds sneller. Ook onze miniboy voel ik goed.

Het genieten begint nu toch echt te komen!

Ennnnnn.... Mijn vriend heeft me een week geleden ten huwelijk gevraagd! Het was zo schattig.
Ik lag nog in bed, hij ging 's ochtends gewoon werken (dat dacht ik dan).
Rond 10.00 uur kwam hij thuis, dat kan, dat doet hij wel eens. Maar nu stond hij heel zenuwachtig aan mijn bed en vertelde me dat ik mij aan moest kleden en vroeg of ik mee wilde komen. Ik kleedde me aan, we ware allebei stil. Liepen naar de auto, nog steeds allebei stil. We reden naar een parkje vlakbij huis. Hij stopte de auto en zei dat we er waren. Ik dacht ha-ha leuk, je houdt me voor de gek. 2 seconden later stapte hij uit de auto en pakte een picknickmand. Ik smolt toen al, ik dacht 'ahhh, een verrassingspicknick!'. We liepen naar een leuk plekje om te zitten. Eenmaal alles op het kleedje neergelegd (inclusief rozen en een kaart) ging hij op zijn knieeën. 'Schatje, je bent het meest bijzondere in mijn leven, wil je met me trouwen?' Waarop ik ja, natuurlijk antwoordde. Hij had een supermooie ring uitgezocht en deed deze om mijn vinger.
Het ging allemaal zo lief en leuk, dat vergeet ik nooit meer!

Wat een veranderingen allemaal in één jaar!