8 jaar geleden
Implanon en toch zwanger!!!
Opeens krijg je last van 'zwangerschapskwaaltjes' maar dat kan toch helemaal niet, ik heb een implanon!!!
Ik ben moeder van 2 prachtige dochters van 6 jaar oud en bijna 1,5 jaar oud. Altijd hebben we een groot gezin gewild maar tijdens mijn laatste zwangerschap ging het lichamelijk niet goed met mij.
Vanaf de 15e week lag ik al plat en had ik erg veel pijn!
Bekkeninstabiliteit en een hernia!!
Onze dochter was toen 4 jaar en ging dus al naar school, gelukkig, want mijn pijn werd met de week heviger en kon haar dan ook bijna niet meer zelf verzorgen. Mezelf kon ik amper nog verzorgen.
We kregen hulp van vrienden die Senna, de oudste, naar school en zwemles bracht etc.
Zonder m'n moeder hadden we het helemaal niet gered, 3 keer per week was ze er om schoon te maken, de was te doen en te strijken.
Ik kon me op een gegeven moment alleen nog verplaatsten met m'n kruk (van bank naar toilet) of als we weer naar het ziekenhuis moesten met de rolstoel.
Door de hevige pijn die ik had waren ze bang dat de baby te vroeg zou komen dus moest ik aan de medicatie, morfine.
Ik had in deze periode naast de pijn ook veel schuldgevoelens naar Senna, alles moest ze zonder haar mama doen, en dat in haar eerste schooljaar.
Ook was ik erg bang, de neuroloog kon me niet vertellen of alles nog goed zou komen en of ik weer normaal zou kunnen lopen en voor m'n kindjes kon zorgen.
Met 37 weken is Nola gehaald, omdat ze anders morfine afhankelijk zou worden.
Een prachtig gezond meisje! Uiteraard waren we in de wolken.
Ook ging het daarna lichamelijk steeds weer beter met mij.
Een jaar naar de bevalling is alles, wonder boven wonder, weer normaal.. We zijn dolgelukkig met ons gezin en het voelt compleet!
Ik ga naar de dokter om over sterilisatie te praten, dat leek ons het beste. De dokter vond me te jong en vroeg me na te denken over enkele andere opties.
De implanon leek wel goed bij me te passen. 4 weken na ons gesprek werd de inplanon gezet. Ideaal, hij zit in je arm, je vergeet gewoon dat die er zit!
Tot 3 maanden daarna.. Ik werd niet meer ongesteld. Maar dat had ik vanaf de eerste maand al niet meer.
Ik had zere borsten, was moe en een beetje weeïg in de ochtend! Maar zwanger zijn dat kon niet! Het zal m'n periode wel moeten zijn en het weer, daar werd iedereen moe van! Toch?
Tot ik van 's ochtends vroeg tot midden in de nacht aan niets anders meer kon denken dan MCDonalds!! Toen wist ik dat ik zwanger was, dat had ik m'n vorige zwangerschappen ook!
Maar toen de test positief was schrok ik toch behoorlijk. Alle herinneringen van het schuldgevoel, de angst en de pijn kwamen terug! Hoe kon dit ons overkomen? Voor de eerste zwangerschap liepen we bij de vertiliteitsarts en de tweede keer duurde ook 1,5jaar voor ik zwanger was. En nu... Door de implanon heen??
Maar het was zo.. Ik was zwanger!
De kans? 3 op 1000!!
En dat bij ons! Dit kan niet anders dan goed komen! De dag er na gelijk de fysio weer gebeld en we zijn er vroeg bij. Ik was toen 8 weken zwanger.. Nu 5 weken later gaat alles nog goed!
We zijn dolgelukkig met dit kindje en zien het echt als een cadeautje.. Dit hebben we altijd gewild, een groot gezin!
Maar na deze zwangerschap laat ik me toch echt steriliseren!
Anoniem
De implanon is absoluut niet te vertrouwen. Voor mij hetzelfde verhaal wou voor een sterilisatie gaan maar de huisarts rade me aan toch te kijken naar andere opties. Ben al gelukkige mama van 5 kindjes en vond het wel goed zo. Na veel gekeken te hebben wou ik eerste instantie de spiraal nemen. Maar tijdens het plaatsen is hij mee eruit gekomen. Bleek dat er een productiefout was oke dacht ik die gaan we dus niet nemen. Heb aangegeven dat ik dan toch liever een ander soort anticonceptie wil. Heb daarom na veel erover gelezen te hebben toch de implanon
Anoniem
Ik denk ook dat ik zwanger ben heb ook net 4 maanden een inplanon. Maar deed voor de grap een vruchtbaarheid test en die was positief. Dus dat vond ik een beetje raar en ik heb ook een opgezette buik en misschien en mijn humeur is echt heel raar ene keer blij en 2 min later boos. En dan huil ik weer. Iemand tips?
Anoniem
Wow das dan ook even verschieten , ik vraag me af of ik oom zwanger zou kunnen zijn want heb het buisje ook en normaal krijg ik rond de 7de mijn mensturatie maar de maand oktober niet gehad en mijn borsten doen soms zeer ... zou dit kunne ??
Anoniem
Misschien even eerst testen.
Anoniem
hoi mama's , en nu hoop ik dat jullie dit nog lezen !! Ik heb mijn implanon al 2 jaar , ben er niet echt tevreden over , verschrikkelijk veel klachten . Hoofdpijn , super onregelmatige menstruatie , dat komt en gaat wanneer het wilt , heel vervelend en ongemakkelijk soms . Maar nu voel ik mij de laatste tijd toch wel erg apart , en wat jij met jouw mac donalds moment had heb ik met cola . Het is gewoon bijna dwangmatig , en melk . Laatst begon mijn smaak te veranderen , en dit heb ik als eerste met koffie , dit is erg kenmerkend geweest voor alle drie mijn zwangerschappen , want ik heb al een groot gezin , en omdat de laatste 2 erg snel opmekaar kwamen , had ik ook voor de veilige uitweg gekozen (dacht ik ) . De implanon werd me vaak aangeraden door bekenden , en omdat ik zo chaotisch ben met de pil en die regelmatig vergeet haha dacht ik "dit is perfect voor mij ". Heel vaak migraine en stemmingswisselingen. Maar ik voel me zo raar dat ik morgen bij de dokter ga laten checken of ik dan misschien zwanger ben . Zal mij wel weer gebeuren hoor . hoe meer ik erover praat hoe meer zwanger ik mij begin te voelen . Er zijn aardig wat verhalen bekend van vrouwen die door de implanon heen zwanger geworden zijn , ik heb het nu al 3 gehoord in mijn directe vriendenkring. dus ik denk dat het inmiddels wel wat hoger ligt dan 3 op 1000 Hoe ver was je in je zwangerschap dat je erachter kwam ?? de meeste zijn al 3 of 4 maand heen sommige nog verder omdat je denk ik de symptonen ook wegwuift . Je voelt je niet zo lekker in je vel , zal wel een griepje zijn , je bent wat meer vermoeid , zullen die kinderen wel doen was gewoon een lange dag . Zo'n type ben ik , gaat vanzelf weer over . Maar nu mijn smaak veranderd en mijn stemming soms ook begin ik em toch wel te knijpen