8 jaar geleden
Ik tel maar weer eens tot 10
Nino zit volop in de fase van alles uitproberen. Hij is de wereld aan het ontdekken. De meeste tijd is dat erg leuk om te zien.
Intensief is het wel. Want meneer doet van alles wat niet de bedoeling is en soms ook rond uit gevaarlijk is. Ik moet dan ook ten alle tijden mijn ogen op hem gericht hebben. Want voordat ik het weet zit hij weer op de tweede tree van de trap (we hebben nogal een vreemde trap en we hebben het traphekje hiervoor helaas nog niet gevonden) of gaat hij met zijn handjes de kattenbak in.
Ik probeer hem dan ook te leren dat hij aan sommige dingen niet aan mag komen zoals stekkers en kabels en de kattenbak. Dit lijkt echter nog weinig nut te hebben. Ik zeg elke keer duidelijk 'nee', geef aan waarom hij dit niet mag in een korte zin en haal zijn hand weg. Als hij het blijft doen, en dat is meestal, til ik hem op en zet ik hem op een andere plek en zeg nog een keer dat hij er niet aan mag zitten. Dit alles lijkt echter totaal geen effect te hebben en soms zelfs tegen te werken. Nino vind het namelijk maar al te grappig en vind de aandacht die ik hem hierdoor geef ook leuk.
De andere techniek die ik geprobeerd heb is afleiding. Ik ga dan met iets anders met hem spelen. Maar soms moet ik ook even naar de wc of iets te eten maken of wil ik even een paar tellen niet op de grond zitten en met autootjes en xylofoons spelen. Dit ziet Nino helaas meteen als uitnodiging om weer naar die dingen te gaan waar hij niet aan mag zitten.
De derde techniek die ik probeer is negeren. Dit lijkt nog wel het beste te werken want dan is het spelletje er gauw vanaf. Wat daarin natuurlijk lastig is dat ik gevaarlijke dingen niet kan negeren omdat, tja, het gevaarlijk is.
Ik merk dat ik soms echt gefrustreerd raak, vooral op een dag zoals gisteren waar Nino slecht geslapen heeft en ik daardoor ook en hij ook overdag de hele dag aan het jengelen is. De momenten dat hij dus niet jengelt is hij bezig dingen te doen die niet mogen. Ik moet dan ook echt af en toe tot 10 tellen om weer opnieuw op een nette manier Nino te corrigeren. Het enige wat eigenlijk echt werkt is naar buiten gaan met Nino. Daar wordt ik blij van en daar wordt hij blij van. Maar het zou natuurlijk leuk zijn dat we ook binnen lekker een dagje rond kunnen keuvelen zonder frustratie.
Soms vraag ik mij af of ik iets mis, is er nog een geheime truc die ik kan gebruiken bij een 14 maanden oud jongetje? Wat zijn jullie ervaringen hiermee en wat werkte goed? Want ik weet veel over kinderen vanaf 4 maar deze leeftijd is mij toch een groter raadsel.
JufFeline
Haha ja dank je Kirsten en Liefemuts :) alle kastjes hebben al klemmetjes :) het anders verwoorden is inderdaad een goed idee. En kabels weg werken vind mijn man onzin maar ik ga er denk ik toch nog een keer over beginnen want het is gewoon echt lastig zo af en toe. Ik heb net ook een goed idee gezien hoe we eventueel toch de trap beter kunnen beveiligen. Ach het blijft een leer proces, straks bij een tweede kindje is in ieder geval alles veilig, haha.
Liefemuts
Wat Kirsten inderdaad ook al zegt, gevaarlijke zaken toch maar weg halen en voor de rest.. een combinatie van nee zeggen, het anders formuleren (ipv afblijven of niet doen zeg ik vaak 'deurtje dicht' of 'geef maar aan mama') en afleiden (bijv. waar is pop?, dochterlief gaat dan meestal op zoek naar de pop haha heel handig). En in sommige gevallen inderdaad toch maar even negeren, zoals het spelen met de deurstop bij ons.. niet echt gevaarlijk, maar niet handig als ze daar mee gaat spelen.. maar nee zeggen werkt niet, dus maar negeren tot het leuke er van af is...
Kirstenimolnen
Lastig hè? Het enige wat bij ons werkte is die dingen die gevaarlijk zijn gewoon weghalen. Natuurlijk moeten ze leren om te luisteren, maar dat kan je ook op een andere manier doen. Elfa kan namelijk echt wel luisteren, maar de kattenbak staat achter een gesloten deur als wij de kamer even uit zijn, de kat geeft zelf wel aan als hij er gebruik van wil maken. En de snoeren zijn weg gewerkt. En sinds kort ook beveiliging op de kastjes. Eerder was ze gewoon met haar handjes aan het onderzoeken en was ik er altijd optijd bij om te corrigeren. Een aantal dagen geleden hoorde ik rommelen in de keuken, had ze een zakje bloemen voeding te pakken en open gekregen, in de startblokken om aan haar mond te zetten. Wat vervloek je jezelf dan, dus nu kastjes netjes op de klip. Maar dit is dus de enige tip, verder veel geduld ben ik bang. En voor je het weet gaat het weer beter, cliché maar ECHT het is een fase.