Snap
  • Zwanger
  • Miskraam
  • ICSI
  • terugplaatsing
  • zwangerworden
  • icsitraject

ICSI - 3 Tussen hoop en vrees

De eerste positieve test

13 januari 2020 ben ik begonnen met prikken voor ICSI 3 en alles was al zo herkenbaar dat er weinig spanning was voor het prikken, en de hormonen kon ik allemaal wel aan, ik wist hoe het proces ging lopen dus we konden er tegenaan zo blij dat we weer konden beginnen.

Dit keer begon ik met accupunctuur vanaf week 1, iedere week opnieuw, vanuit haar kreeg ik ook de tip om fertiliteitsmassage toe te passen en dit heb ik samen met mijn partner gedaan iedere avond weer. Zoveel mogelijk bloed naar mijn baarmoeder. Ook heb ik de doorbloeding in mijn benen beter gemaakt door iedere avond op een trilplaat te staan met infrarood, een kruik op mijn buik en suplementen genomen, magnesium, vitamince c, visolie mama en als laatste een halve kinderasprine per dag..

Alles liep voorspoedig we kregen namelijk het nieuws dat het slijmvlies voor de punctie 7mm was geworden. EEN RECORD!!! zo blij nog een paar dagen doorgegaan tot de punctie. De punctie liep voorspoedig alleen nog wat na pijn gehad maar voor de rest niets te klagen. Op naar de terugplaatsing op 8 februari 2020...

Na de TP ging ik door met acupunctuur en met de suplementen, daarnaast maakte we nu een kruikje voor mijn voeten ipv voor mijn buik

De eerste week van de wachtweken kom ik altijd redelijk door en ook deze ging makkelijk en snel voorbij.. weinig klachten totdat de eerste week voorbij is en ik een babyshower had :( ik zat op de WC en had bruin bloed verlies even slikken en weer doorgaan.. ik wist alweer hoe ver het was want zo begon het ook bij punctie 2, bruin verlies, het was nog te vroeg om te testen en ik had afgesproken mijn mijn vriend om pas op de testdatum van het ziekenhuis te testen normaal teste ik altijd eerder..

Op zondag begon het bruin verlies, dit bleef aanhouden en de onzekerheid nam het over, de vorige keer kwam de menstruatie na een dag op gang en nu bleef het bruin.. zou het dan toch goed zijn?

Op dinsdag - dag 13 na de punctie deed ik de eerste test, ik kon niet wachten tot zaterdag de echte testdag.. ik kreeg de schrik van mijn leven er kwam een mini streepje te staan op de test.. na alles wat we hadden meegemaakt was de test positief maar het bruine verlies bleef en we wisten dat we nog niet blij konden zijn.. vanaf toen deed ik iedere dag een test en deze werd steeds donkerder..

De dag voor de echte testdag zaterdag dag 14 na de terugplaatsing had ik voor het eerst rood bloed gezien bij het afvegen ik schrok me dood en belde het ziekenhuis maar die konden toch niets doen. De echte test van het ziekenhuis was ook positief maar ik bleef bruin verlies hebben met af en toe wat rood tussendoor.. Nu begonnen de verlengende wachtweken maar maandag ging het mis

Op mijn werk bleef het bloed eruit lopen en ben ik meteen naar huisgegaan dit heeft een aantal uur aangehouden en we gingen er vanuit dat het voorbij was.. weer kwam ik terug in het bruine verlies en het rode verlies was over.. woensdag opnieuw een test gedaan en die was zoooo donker dat we weer hoop kregen, is het hcg dan nog niet uit mijn lichaam? Ik belde het ziekenhuis opnieuw want de echo zou pas 10 maart zijn en ik wilde niet meer wachten.. uiteindelijk hebben ze deze willen verplaatsen naar 2 maart we kregen weer wat hoop

donderdag 27 februari ging het mis, ik voelde me de hele dag al raar, hoofdpijn en moe maar er gebeurde die dag weinig verder, tot ik thuis kwam en het helemaal mis ging het bloed liep er weer uit en de wc was helemaal rood ik raakte in paniek, die uren ben ik ook 3 stolsols verloren en wat kleine krampen gehad, na een paar uur was het klaar en ben ik de nacht goed doorgekomen nu weten we zeker dat het afgelopen is.. Over de de weg van de miskraam zal ik verder nog in een ander blog verder vertellen omdat dit ook een weg is geweest van 4 maanden in de eerste lockdown. 

Uiteindelijk was het juli voordat we verder konden met een nieuwe TP, dit keer in mijn eigen cyclus en dit keer met ovaleap weer wat anders proberen. Het slijmvlies ging nu wel wat beter en kwam boven de 6mm uit. De lengte van mijn cyclus gingen steeds beter en reageerde goed op de medicijnen. Alleen werd ik elke keer erg vroeg ongesteld zo een 7 dagen na de TP was het alweer voorbij.

UIteindelijk zijn er nog 3 cryo's niet goed uit de vriezer gekomen en heb ik in ICSI 3 - 4 TP gehad waarvan dus 1 miskraam. Ik gebruik nu meriofert en dat werkt goed en mijn slijmvlies gaat nu richting de 7mm en ook mijn cyclus begint langzaam met hormonen en zonder hormonen redelijk stabiel te worden tussen de 27-28 dagen. 

Helaas ging de laatste TP niet door, ondanks heel snel een groot eitje te hebben en ondanks het slijmvlies van 6,8mm kwam de laatste cryo niet goed uit de vriezer. We stonden weer met lege handen. 

Nu begint het lange wachten voor ICSI 4, een Hysteroscopie en biopt staan op de planning en nieuwe poging staat gepland in april. 

3 jaar geleden

Jeetje meis wat is jullie weg lang... Hopelijk voor jullie dat dit wèl jullie jaar mag worden. Dikke knuffel