9 jaar geleden
Huisje, boompje......
Zullen we een kindje maken? een beetje gniffelend kijken we elkaar aan. we zijn op vakantie en we weten dat we er klaar voor zijn.
Het gordijn wappert de kamer in, het schijnsel van de maan valt door het raam naar binnen,
Daar liggen we dan, samen in een bed op onze hotelkamer in ons vakantieland. een tijdje geleden zijn we getrouwd, de pilstrip heb ik al lang aan de kant gegooid, ik wilde weten of mijn lichaam 'het nog deed'
de eerste keer dat ik zelf ongesteld werd, was ik zo blij. (welke gek is daar nou blij mee??)
Want dat betekende dat dat stukje het in ieder geval nog deed!
We kijken elkaar aan, kussen elkaar en uiteindelijk liggen we samen ineengestrengeld op het bed. We aaien, knuffelen, sexen en zeggen niets. Alle woorden zijn overbodig, we weten precies wat we doen en voelen hoe bijzonder dit moment is. Ik voel hoe graag ik een kindje wil en hoe erg ik hoop dat ik zwanger kan worden, want wat zou dat een enorm cadeau zijn.
Omdat ik gelezen heb dat het goed is om na het sexen met je benen omhoog te blijven liggen, lig ik na onze vrijpartij in de meest charmante houding die ik me maar kan bedenken. M'n benen kaarsrecht omhoog en ik in heerlijke witte kraakheldere laken van het bed. Op het moment dat je hier een foto van zou maken zou dat er echt super belachelijk uitzien, maar ja...alles voor een kind zullen we dan maar zeggen,.
En dan...ineens....dan voel ik het. Ik weet het zeker. Ik ben zwanger! en het is een jongen! Het klinkt heel mooi en bijzonder om te zeggen dat het een ingeving was, misschien was het gewoon een hele erge wens of hoop. dat zullen we nooit weten. Ik houd het op het eerste, gewoon omdat ik dat leuker en specialer vind.
Na een paar weken doe ik een paar dagen te vroeg de test...en ja hoor, ik zie een klein streepje!
wild spring ik op en neer in de woonkamer. Kijk dan! ja! het is echt zo!!
Voor de zekerheid laat ik manlief ook nog even over een staafje plassen, want straks is de test gewoon niet goed :) nee hoor, ik ben toch echt de enige die twee streepjes kan plassen....wat ben ik blij, en wat ben ik dankbaar.,
Er groeit nu officieel een klein lief ieniminiebabytje in mijn buik,.Ik ben zwanger! Hiep hiep hoera!
Anoniem
Dank voor je leuke reactie, ik besef me maar al te goed dat het niet vanzelfsprekend is. Maar omdat de angst bij veel mensen aanwezig is, wilde ik ook graag een voorbeeld delen van een positieve ervaring (ondanks de angst)
Anoniem
Leuk om ook positieve blogs te lezen, word ik blij van!!!