Snap
  • Zwanger

Hormonen...ik HAAT jullie!!!

Jawel...hier komt mijn depressieve blog. Snap het als jullie niet meteen staan te springen om de blog te lezen. Maar ik moet het wel kwijt.

Want vrolijk is deze blog niet. Verre van dat. En ik wil zó graag leuke blogs schrijven! Over de kleertjes die ik allemaal gekocht heb, over het wiegje dat ik gister in elkaar heb gezet en opgemaakt heb. Over de 20-wekenecho, dat we nu een meisje krijgen en al een jongen van 2 hebben die zich zo ontzettend goed ontwikkeld, ondanks dat ik me zo voel, over het huis dat we weer babyproof hebben gemaakt, over mijn nesteldrang, over onze vakantie waar we net van terug zijn, over de fotoshoot die ik een tijdje geleden heb gehad met mijn zoontje voor vaderdag, over mijn passie voor haken en wat ik allemaal maak en gemaakt heb, over mijn lieve vent die alles maar accepteert en me in alles helpt, over dat we eindelijk een vaatwasser hebben en dat ik daar toch best wel gelukkig van word.

Maar niks van dat alles maakt me écht gelukkig. En het komt allemaal door die stomme hormonen die door m'n lijf gieren en me gewoon heel saai maken. En het komt ook doordat ik niet kan werken, vanwege mijn rug en ik amper mensen zie en steeds tussen 4 muren zit. En dan kan je zeggen: meid, ga lekker naar buiten en leuke dingen doen! Maar dat gaat niet. Want na een uurtje verrek ik al van de pijn en wil ik het liefst naar huis. Nu moet ik weer gaan sporten van de verloskundige en daar ga ik volgende week weer mee beginnen. Aan de ene kant kijk ik ernaar uit, want ik houd van sporten, maar aan de andere kant ben ik bang dat ik mijn rug weer teveel ga belasten. Ik heb goede oefeningen gekregen van mijn osteopaat, dus het komt vast wel goed. 

De leuke blogs lukken me niet om te schrijven. Hoe graag ik ook wil, het komt er allemaal niet uit. Geen inspiratie en ik heb geen idee of dat deze zwangerschap nog gaat komen. Het liefst sluit ik me, de laatste 3 maanden van mijn zwangerschap, op en houd ik een of andere winterslaap. Zomerslaap in dit geval. Want ik vind het zó erg voor mijn zoontje en mijn vriend dat zij nu met mij moeten leven! Ik heb respect voor ze dat ze allebei zo geduldig met me zijn. Mijn zoontje kan zich zó goed vermaken! En hij is zó lief! Hij heeft ook ontzettend veel geleerd in onze vakantie en dat doet me wel een beetje goed. Hij is echt héél makkelijk en de liefste zoon die ik me kan wensen! Hopelijk vindt hij dat ook van zijn moeder....

Foto is van de fotoshoot. 

7 jaar geleden

Hoi Imennen. Hoe gaat het nu met je? Ik heb al een tijdje geen blog meer van je voorbij zien komen!

7 jaar geleden

Ik ga nu naar de sportschool en heb oefeningen van m'n osteopaat gekregen. Het werkt al een beetje en is best wel fijn om te doen. Al moet ik niet te hard van stapel lopen, want die neiging heb ik nog weleens. Maar tot nu toe gaat het goed :-)

7 jaar geleden

Dank jewel! Die fotoshoot was ook erg leuk om te doen, ook al ben ik niet zo van de fotoshoots. Haha.

7 jaar geleden

Dank jewel!! Xx