3 jaar geleden
Hoe lang al dan?!
HOE LANG DAN MARISSA
Toen ik Remke had verteld dat ik zwanger was, konden we ons geluk niet op. Omdat ik geen antwoord kon geven op 'HOE LANG AL DAN, DAN AL, HOE LANG DAN MARISSA', werd ik meegesleurd en in de auto gezet. M'n gordel werd zelfs voor me vastgemaakt, en we gingen in een slakkentempo richting Emmeloord, naar de Etos voor een test met weken indicator.
Eenmaal daar aangekomen, hadden we de test snel gevonden. Ik bleef iets te lang hangen bij het schap met vitaminen, want ik bedacht me dat ik ook nog geen foliumzuur slikte. Alle, maar dan ook echt alle vitamines met het woord 'mama' of 'baby' er in werden uit het schap gevist door Remke. Het leek wel alsof hij een minuut gratis winkelen had gewonnen, zulke taferelen waren het. Er werd niet naar prijzen gekeken, terwijl Rem best wel kieskeurig is waar hij zijn geld aan uit geeft. Zo hoefde hij bijvoorbeeld weer geen tasje bij al die potjes en de zwangerschapstest. De potjes werden in zijn jaszakken gedrukt, en de test in zijn binnenzak. Want je weet maar nooit wie je tegenkomt. Als een soort mysterieuze geheim agent sloop hij over de straat richting de auto. En als blikken konden doden was ik er nu niet meer geweest, toen ik voorstelde om nog even verder te winkelen, we waren er nou toch. Hij keek alsof hij water zag branden.
Met een slakkengang weer richting huis, alwaar ik onder toeziend oog alweer op een staafje moest plassen. Ik was zo zenuwachtig dat deze test negatief zou zijn. Dat die anderen een grapje hadden gemaakt.
Maar al vrij snel gaf deze test een piepje en stond er groot 'ZWANGER' in beeld. Phoe, het was dus echt zo.
De test leek overigens wel zo'n Magic Ball, waar je vragen aan kan stellen. Want ook nu vroeg Remke, maar dan nu aan de test, 'Hoe lang al dan?!'.
En verhip! Dat ding gaf nog antwoord ook!
Het was nog enorm pril, 2-3 weken.
Maar we genoten ontzettend van het idee dat er een kindje in mij groeide. En omdat het erg spannend is, dat eerste trimester, wilden we wachten op de 1ste termijn echo voordat we iemand zouden inlichten. Iemand anders dan m'n vriendin dan ;).
Wat het voor mij extra spannend maakte, was dat ik al eerder zwanger ben geweest. Dit mocht toen alleen niet uitgroeien tot een kindje, en daar stond ik eigenlijk niet erg bij stil. Tot het moment dat ik 5 jaar later weer zwanger was.
Hoe ik het mijn familie heb verteld, vertel ik de volgende keer :)