Snap
  • Zwanger
  • misselijkheid
  • genieten
  • Ziektewet

Hoe ik mijn zwangerschap kwaaltjes ervaarde.

Als je zwanger bent, heb je last van hormonen en bijkomende kwalen. Ik vertel je hieronder hoe ik omging met mijn kwaaltjes en alles wat er bij kwam kijken.

Ik kwam er achter zwanger te zijn door de zwangerschapstest. Pas daarna kwamen bij mij de kwaaltjes. En een heleboel kwaaltjes. Waar de een niks heeft, heeft de ander er veel last van en helaas was ik daar een van. 

Sommige vrouwen zeggen dat ze zich 'anders' voelen als ze zwanger zijn. Dat had ik niet. De dag van de positieve test was precies hetzelfde als de dag ervoor. Ik voelde mij niet anders dan normaal. Ik was heel benieuwd of ik dat ook zal hebben maar dat had ik dus niet. Ik was 2-3 weken zwanger toen ik de test deed. Pas vanaf week 5 kreeg ik last van kleine kwaaltjes.

Zoals gevoelige borsten, sterk ruikende urine en ik liet veel scheetjes. Ook had ik erg last van mijn darmen, had totaal geen eetlust en was heel erg moe. Zo moe dat mijn vriend mij regelmatig wakker moest houden voor 't avond eten en daarna dook ik mijn bedje in. Ik voelde mij vanaf week 6 heel erg misselijk. Een heel vervelend drukkend gevoel dat je continu de nijging hebt om over te geven maar dat het net niet komt. Het begon met de standaard ochtend misselijkheid maar dat werd al gauw de hele dag. Ik rook ook heel goed. Van veraf kon ik ruiken wat mensen aan 't koken waren of dat een kindje op m'n werk een schone luier nodig had, Gelukkig werd ik van geuren niet misselijk. Ik kon gewoon heel goed ruiken. Mn andere zintuigen waren ook sterker naar mijn idee. Mijn gehoor leek ook beter, mijn zicht helaas niet. Leek mij wel leuk om eens goed te kunnen zien ipv leven met lenzen en een bril met een sterkte van +5,75, haha! Mijn smaak was ook versterkt en ik was heel benieuwd of mijn smaak zal veranderen gedurende de zwangerschap.

Ik had in het begin hier nog geen last van. Later in mijn zwangerschap at ik wel veel tosti's, raketjes (ijsjes dan he, niet de drankjes) en dronk ik heel veel melk. Bij mn ontbijt, lunch en avond eten dronk ik melk en soms zelfs tussendoor ook. Ik vond het zo lekker! Terwijl ik normaal 1 x per dag 1 glaasje melk drink. Verder vond ik het ook wel gek dat ik mijn lievelings chocola niet meer zo lekker vond. Ik vond de nasmaak ineens heel vies. Mijn vriend heeft nog nooit zo hard gelachen. Mijn gezicht was blijkbaar heel grappig op het moment dat ik het at en besefte dat ik t niet lekker vond. 

Ik voelde mij tot week 17 heel erg naar. Door de misselijkheid was ik ruim 5 kilo afgevallen. Ik heb heel wat keren overgegeven. Ik was amper in staat om te werken. Bij elke beweging die ik maakte had ik het idee dat ik weer moest overgeven. Ik kwam 's ochtends op mijn werk binnen en had mijn collega al gewaarschuwd dat ze niet gek moest op kijken als ik ineens kei hard weg rende. En dit is helaas ook een paar keer gebeurd. Ik voelde mij hier heel vervelend onder en heb mij dan helaas ziek moeten melden. Gelukkig was de misselijkheid weg vanaf week 18.

Genieten, dat zeggen heel veel mensen tegen je zodra je zwanger bent. 'Geniet van je zwangerschap'  krijg je te horen. Ik vond er niks genieten aan. Ik vond het niet leuk om zwanger te zijn. Ik voelde mij beperkt in alles wat ik deed. Mijn energie level was elke dag laag en kon weinig ondernemen. We zijn rond mijn 20e zwangerschapsweek nog wel een weekje op vakantie geweest, naar Tenerife. Daar hebben we heerlijk genoten van onze laatste vakantie met z'n 2en. Daar voelde ik mij wel goed. Dat was heel fijn. Vanaf toen begon je ook te zien dat ik een buikje kreeg. Ik voelde mij heel trots. Ik voelde in het vliegtuig terug naar huis de eerste schopjes. Mijn vriend probeerde het ook te voelen door zijn hand op mijn buik te leggen maar de schopjes waren nog niet sterk genoeg. Een paar weken later lukte het hem wel op haar te voelen. Super speciaal! 

Het voelen van de schopjes beschrijft ook iedereen anders. Mijn zusje zei dat zij het ervaarde alsof je een vlinder in je hand hebt en je hebt je andere hand over je hand heen en die probeert weg te vliegen. Dat gekriebel aan de binnenkant van je hand is een beetje wat je voelt in je buik. En dat vond ik wel een mooie omschrijving. Het doet (in het begin) geen pijn, het is niet alsof je kramp hebt het is echt alsof een vlinder aan de binnenkant tegen je buikwand vliegt. Heel gek en ook wel bijzonder gevoel. In het begin heel erg leuk. Na een tijdje minder leuk omdat het steeds harder gaat en op momenten dat het niet zo goed uit komt. Als je net wilt gaan slapen bijvoorbeeld. 

Met 29 weken zwangerschap werd het mij allemaal te veel. Met name het werken. Ik had continu het gevoel dat ik ging flauw vallen, had een hele hoge hartslag en heel erg benauwd. In overleg met mijn manager, heb ik besloten alternatief werk te gaan doen. Ook dit hield ik amper 2 weken vol en zat met 31 weken volledig thuis. Ik heb uuuuuren, dagen op de bank en mijn bed door gebracht. Het was een bloedhete zomer en hield heel veel vocht vast. Ik kon amper lopen zonder flauw te vallen. Ik voelde mij in die tijd heel erg eenzaam. Mijn vriendinnen gingen allemaal op pad, uit lunchen of op vakantie en ik kon niks. Mijn vriend had gelukkig een lange zomervakantie dus dat was wel gezellig. 

Hoe verder de zwangerschap vorderde hoe bijzonderder ik het toch wel vond. Er groeide een mensje in mij en dat was toch echt heel gek! Hoe kan een mensenlichaam dit aan? Hoe kan 't dat mijn organen plaats maken voor mijn baby. Ik vond het zo gek dat alles met elkaar in werking stond en dat alles het ook gewoon nog deed. Ook vond ik het heel heftig hoe mijn lichaam veranderde. Ik kon niet goed meer bewegen. Bukken en tillen lukte ook niet meer en zelfs lopen was een opgave. 

En dan heb je de bevalling. Wat is dat intens. Het is zo iets bijzonders (en pijnlijks!) Mensen zeggen dat je de bevalling en kraamweek als een roes beleeft en dat heb ik ook echt wel ervaren. Ik weet nog best veel maar ben blij dat ik alles heb opgeschreven en bijgehouden. Want de details, wat ik voelde en ervaarde, heb ik onbewust toch verdrongen. De pijn vergeet ik nooit maar je krijgt er echt wat moois voor terug. Heel cliche maar echt zo waar. 

Wat ik ook heel gek vond, is dat na mijn bevalling ik moeite had mijn mijn lichaam in balans te houden. Letterlijk. Want als ik de trap op liep, of gewoon door de woonkamer liep, moest ik echt even zoeken naar de beste houding en zorgen dat ik niet omviel. Dit komt omdat je zo lang bent gewent dat je heel wat kilo's mee zeult op je buik. En ineens is dat weg. Dus je balans is anders. Het is nu zelfs zo als ik mijn dochter in de draagzak draag en die na een tijdje af doe, ik hetzelfde gevoel ervaar als toen. Dan moet ik ook weer mijn balans zoeken. Flashback naar toen ik zwanger was!

Welke cliche's vind jij waar? En hoe beleefde jij de kwaaltjes in je zwangerschap? Laat het mij weten in de comments. :)

4 jaar geleden

Je verlangt naar melk omdat je meer calcium nodig hebt. Als je calcium tabletten gaat slikken zal de behoefte naar melk ook overgaan.

4 jaar geleden

Bekkenklachten. Altijd maar moe. Eten dat niet smaakt. Geuren die gigantisch tegen staan of zelfs hoofdpijn van krijgen... Humeur om op de schieten. Piekeren. Kort lontje. Slecht prikkels kunnen verdragen. Nog meer??? Pffff ?

4 jaar geleden

Wat grappig dat het bij jou ook melk was!! En gefeliciteerd met je 2e zwangerschap. Hopelijk met minder kwaaltjes en minder hete zomer!! Liefs, Jamie

4 jaar geleden

Ik vind er eerlijk gezegd niet zo heel veel aan ? Dat 'mag' je natuurlijk niet zeggen (zeker niet bij ons omdat het met een medisch traject is gegaan) maar ik zeg het gewoon eerlijk hoor! Ik ben nu 12 weken van de tweede, nu breekt de leukste periode aan. Bij mijn eerste was ik tot week 17 erg misselijk en overgeven, bij deze zwangerschap gelukkig maar tot week 11. Nu alleen af en toe nog wat misselijk. Vanaf week 25 vond ik er weer niks meer aan bij mijn eerste. Bloedheet, torenhoge bloeddruk dus ziekenhuis in en uit (vooral in) de laatste weken. Ik had het benauwd en wilde stiekem gewoon mijn lijf terug. Dat ik met stipt 37 weken ingeleid werd vond ik ook niet erg. Ik heb mijn buik ook echt niet gemist toen ik bevallen was! Wel grappig, mijn enige craving zowel bij de eerste als bij deze zwangerschap is ook MELK! Iedereen vindt dat zo gek :p