Hoe gaat het?

'Hoe gaat het?' is een vraag die me nu geregeld wordt gesteld. En als ik daarover nadenk, kan ik over het algemeen wel zeggen dat het goed gaat met me. Ruim 29 weken zwanger nu en het enige waar ik last van heb is de lage bloeddruk, sporadisch maagzuur en, helaas door het weer, vocht vasthouden. Mijn mooie benen, een puntje waar ik heel trots op ben, veranderen langzaam in minder charmante pilaren... Maar verder? 

 

De eerste drie maanden waren echt puur zenuwslopend en heel naar. Ik ben heel misselijk geweest, kon geen hap door mijn keel krijgen, wat resulteerde dat ik eerst vier kilo ben afgevallen. Ik voelde me beroerd en heb gaten in de dag geslapen. Ik leefde weken alleen maar op Hero Fruitontbijt en minieme avondmaaltijden. Allemaal heel bekende kwalen dus, maar vervelend was het wel. Hoe blij we ook waren dat het eindelijk gelukt was om zwanger te raken, betekende niet dat ik er niet over mocht mopperen.

Groot was dan ook mijn opluchting toen na de 12 weken het aanzienlijk beter ging. We konden eindelijk meer gaan genieten! Mijn buik was al flink aan het groeien, dus daar hebben we dan ook lekker van genoten!

Nu dus ruim 29 weken, bol en rond, goed gezond! We zijn begonnen met madam haar kamer en dat is maar goed ook, want het begint me behoorlijk te kriebelen. Dinsdag mag ik weer voor controle naar de verloskundige en omdat het vakantie is, kan Gabriël ook eens een keer mee, ik ben heel benieuwd wat hij daarvan gaat vinden!

 

Madammetje is verder een hele drukke dame en ik heb gehoord dat dat alleen maar goed is. Een drukke baby is een blije baby, dus ze heeft het goed naar haar zin. Maakt het niet dat het soms onprettig is als ze weer eens een uurtje aan het kickboksen slaat. ;-) 

 

Ik geniet ervan, heel erg en eerlijk gezegd ga ik dat straks wel missen, dat getrappel in mijn buik. Maar aan de andere kant kijk ik er wel heel erg naar uit om kennis met haar te mogen maken. Om te zien op wie ze lijkt, hoe ze is. Gabriël en Kyrian hebben helemaal niet veel weg van mekaar, maar je ziet wel dat het broers zijn, hoe zal zij eruit gaan zien en op wie lijkt ze? 

 

Dus het gaat best goed eigenlijk, in vergelijking met veel andere zwangere dames, heb ik niet veel te klagen en gelukkig maar. Dat zou het nog heel pittig maken met al twee jongens die rondrennen. De warmte nu maakt het toch wat lastiger dan normaal, maar gelukkig is dat ook niet permanent!