Hij ging goed, hij ging lekker

Ik lag op schema. Ik kom wel aan, maar niet extreem. Ik heb soms wel trek in vette dingen, maar geef er niet (te vaak) aan toe. Nee, ik heb echt iets geleerd van mijn vorige zwangerschap.

Gisteren ging ik daardoor weer naar lange tijd de winkel in om broeken te passen. Met wat stress ging ik de paskamer in. Ik had dezelfde maat broek in mijn handen als wat ik nu draag…en een maatje groter. Met natuurlijk de wens dat het maatje groter niet nodig was. En inderdaad het was niet nodig. Mijn huidige maat is nog steeds voldoende…en we zitten al op 27 weken. Dit gaat goed!

Totdat ik gisterenavond op de bank neerplofte. Ik had de hele dag in huis gewerkt en zat nu met een heerlijke oranje tompoes op de bank. Manlief keek naar me en begon te grinniken. In eerste instantie dacht ik nog dat het de combinatie was....zwanger zijn en de tompoes…maar al snel bleek het ergens anders om te gaan...

Mijn voeten waren aardig opgezwollen en leken van bovenaf net opgevulde kussentjes. HELP! Het vochttijdperk is weer aangekomen. Daar gaan we dan…en als ik dan bedenk dat ik nog 13 weken moet en dat het warme weer daarbij niet gaat helpen…was mijn tompoes ineens niet zo lekker meer…