Het vervelende wachtbankje

14 Maart 2016, de dag van inseminatie. 'S morgens vroeg is mijn man naar het ziekenhuis gegaan om zijn sperma in te leveren. Het laboratorium gaat er dan mee aan de slag, het zogenaamde opwerken. De slechte cellen halen ze eruit zodat alleen de goed bewegende cellen overblijven. 

11.45, ik heb het buisje opgehaald en ga naar de afdeling fertiliteit. Na controle van de gegevens en de zaadkwaliteit mag ik op de tafel gaan liggen. Een irritante eendenbek en een rietje wat ingebracht wordt. Het rietje wordt leeggespoten en dan moet ik nog een kwartier blijven liggen. En dan aankleden en weer naar huis.

Een gek gevoel is het wel, dat wachten. Alle klachtjes en symptomen liggen onder een vergrootglas. Alles voel je en bij alles denk je zou het wel of zou het niet raak zijn.

30 maart 2016 is DE dag. Testen of bloeden, een andere optie is er niet.