Het 'treinleven' met 30 weken zwangerschap

Voor mijn werk reis ik gemiddeld 3/4 uur per dag. En op zich is dit goed te doen als je niet/net zwanger bent. Maar nu met een 30 weken zwanger lichaam, valt het me toch zwaar.

Daarom gewoon even 7 keer zeuren:

1. Een sprintje trekken voor de trein lukt niet meer, ik zet hem nog regelmatig in, om dan na een aantal stappen me te realiseren dat het rennen met een zwangere buik helemaal niet fijn is
2. Om te voorkomen dat ik in een bomvolle trein sta, vertrek ik voor de spits. En dat is vroeg!!
3. Als ik besluit om toch 'uit te slapen', dan sta je schouder aan schouder. Een voordeel; mensen zien nu dat ik zwanger ben, dus geven na indringend staren je wel hun stoel. 
4. Een ongemakkelijk momentje: nadat een man zijn stoel aan mij had gegeven, bleef hij tegenover mij staan. Waar moet je dan kijken?!
5. Je ruikt mensen veeeeel beter
6. Mensen roken niet alleen in de 'rookzone' op het station. Hallo vieze lucht en brandend maagzuur.
7. Wat doe je met je benen? Als je een uur in de trein zit wordt iedere houding vrij ongemakkelijk.... opstaan doe ik dan ook niet, want grote kans dat je plek dan weg is

Reizen jullie ook geregeld met het openbaar vervoer? En heb je nog tips over hoe je dat voor jezelf gemakkelijk maakt, ik hoor ze graag!