Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • Onvruchtbaar
  • NCRV

Het programma Baby Boom van de NCRV

Bij de eerste serie in 2007 durfde ik niet te kijken. Ik wilde niet zien hoe stellen zwanger werden en hoe makkelijk het allemaal ging bij een ander. Wij zaten midden in de onderzoeken en ziekenhuis bezoeken en ik wilde niet eens horen dat mijn beste vriendin zwanger was laat staan een wild vreemde die ronde 3 een positieve test had. Dat wilde ik niet weten en horen. Ik heb letterlijk mijn hoofd in het zand gestopt. Ik was op dat punt ervan overtuigd dat wij nooit een kindje zouden krijgen omdat ik in dat jaar te horen gekregen had dat ik 100% onvruchtbaar was en dat mij eerst een operatie te wachten stond voor ze konden beginnen met IUI en als dat niet zou aanslaan IVF.

Wat heb ik mij vergist! Wat had ik een steun kunnen vinden in dit programma.

  • Dit programma laat zien hoe bijzonder een kind krijgen werkelijk is.
  • Hoeveel je moet doorstaan als koppel om een gezond kind op de wereld te mogen zetten.
  • Hoe verschrikkelijk hard de wereld van de kinderwens is en hoeveel verdriet je kan krijgen.
  • Dat je helemaal niet alleen staat in deze onbekende en emotionele wereld.

Misschien ga je zeggen dat het naïef is en dat ik me al die jaren niet had moeten verstoppen, maar ik had echt heel sterk het gevoel dat wij de enige waren. In onze omgeving was dit zeker waar, maar in het echt waren ze niet de enige. En het zien van dit programma heeft echt mijn ogen geopend. Ieder stel dat ongewenst kinderloos blijft, heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen beleving van de medische malle molen (mmm). Het zien van stellen die dit ook moeten doorstaan geeft mij het gevoel als of ik in een spiegel zit te kijken naar mezelf, en het verdriet en de vreugde die dit met zich mee brengt raakt me tot de kern van mijn lijf.

Neemt niet weg dat het snel zwanger worden en complicaties krijgen tijdens je zwangerschap waardoor je kindje veel te vroeg geboren word net zo erg is! Of je kindje word gezond geboren en later zo ziek dat hij/zij moet vechten voor het leven. En je staat als ouder aan het bedje te hopen en te bidden dat je kindje de kracht weet te vinden om het vol te houden. Je bent machteloos en overgelaten aan het lot! Dit is een hel die ik graag iedere ouder zou willen besparen.

Helaas hebben wij beide kanten moeten beleven, maar ik kan met zekerheid zeggen dat we er sterker uitgekomen zijn als voor dat we er in gingen.

Wij hebben echt heel veel geluk om een gezond kindje te hebben gekregen die zich dapper door de bevalling gevochten heeft en 4wkn later nog een keer een gevecht mocht leveren omdat de artsen dachten dat het wel mee viel en ze geen paar uur later aan een infuus had moeten liggen. Wij hebben heel veel geluk dat we heel snel, met een beetje hulp van de mmm, zwanger mochten zijn van een tweede wonder. En als het zou kunnen zou ik een beetje van mijn geluk in een potje willen stoppen en aan alle stellen willen geven die het nu zo hard nodig hebben!

9 jaar geleden

Dag liefje, wat een feest....Jan boft...dat zie ik zo....gefeliciteerd met je grote mooie man! Geniet je fijn van allen tmeezan vandaag? Noa ging uit schaatsen....zit nu uitgeput Pippi te kijken :-)xxSas

9 jaar geleden

Dag liefje, wat een feest....Jan boft...dat zie ik zo....gefeliciteerd met je grote mooie man! Geniet je fijn van allen tmeezan vandaag? Noa ging uit schaatsen....zit nu uitgeput Pippi te kijken :-)xxSas

12 jaar geleden

Mooi geschreven, ik herken wat je zegt, de 1e babyboom was voor mij ook te pijnlijk om te kijken. Stiekem keek ik dan wel via uitzending gemist de stukjes met IUI en IVF terug om te kijken hoe dat ging. Nu met een kleine meid in haar bedje kijk ik er heel anders naar. En ik gun ook iedereen het geluk dat wij mochten ervaren en nog ervaren. Liefs!

12 jaar geleden

Ik krijg kippenvel van je blog meid. Wat een herkenning. Ook ik heb niet gekeken de vorige keer. Nu volg ik 'babyboom' sporadisch op uitzendinggemist.nl en wat een verdriet komt daar toch voorbij. Ik mag mezelf zo gelukkig prijzen dat wij een kindje mogen krijgen nu. Ja, ook wij hebben de mmm nodig gehad en na ruim 3,5 jaar 'wachten' is het dan zover. Maar als ik nu terugdenk dan lijkt het alsof de anderen er zoveel meer voor moeten doen en zoveel harder moeten vechten. Waarschijnlijk komt dat omdat wij nu zwanger mogen zijn. Je laatste zin neem ik graag van je over, als dat eens zou kunnen!