Het geven van “de borst”

“Wil je borstvoeding geven?” werd me door veel mensen gevraagd tijdens mijn zwangerschap. Ik vond het een gekke vraag ?, want ja het was voor mij geen kwestie van willen. Ik vond het vanzelfsprekend, maar wist alleen niet of het wel zou lukken. “Als het lukt, dan wil ik het zeker!” was dan ook mijn antwoord. Een realistische voorstelling maken van hoe het zou zijn om borstvoeding te geven is lastig. Ik vond het tot op de dag van mijn bevalling zelfs nog gek om me voor te stellen dat ik haar met melk uit mijn borsten zou gaan voeden ?. Het enige wat ik kon doen was mezelf voorbereiden, maar hoe heb ik dat dan gedaan?

- Ten eerste wilde ik graag een kraamzorg die veel zou weten over borstvoeding. Een goede start is namelijk onmisbaar. Het leek me fijn om iemand bij me te hebben die me goed kon helpen met aanleggen en me zelfvertrouwen kon geven. Om onder andere de oh zo gevreesde tepelkloven te voorkomen ?. Het mooie is dat ik uiteindelijk niet eens zo’n bewuste keuze kon maken, omdat ik veel te laat was met het regelen van een kraamzorg ?. Welcome to my life haha.

- Ook vond ik het fijn dat mijn verloskundige praktijk er aandacht aan schonk. Ik heb (samen met mijn vriend) dan ook een “borstvoedingsinfo-ochtend” bijgewoond. Interessant, maar ook veel info voor mijn zwangere brein! Gelukkig was Quin daar om alles te onthouden. Ook konden we niets anders dan in de lach schieten toen de lactatiekundige en publiek met een nepborst voordeed hoe een baby moet aanhappen ?. Hoe dat zou moeten vergat ik in ieder geval niet meer ?.

- De aanschaf van spullen leek me ook handig, zoals kunstvoeding (je weet maar nooit dacht ik), voedingsBH’s en een kolfapparaat. De aanschaf van kunstvoeding en een kolf heb ik uiteindelijk laten zitten, na de wijze woorden van een vriendin die al ruim een jaar borstvoeding geeft. “Ga er vanuit dat het lukt in plaats van plan A, B en C al te bepalen”. Op deze manier heeft het een grotere kans van slagen. Daarnaast is alles tegenwoordig super snel in huis te halen. Dus mocht het niet lukken, dan is dat op dat moment prima op te lossen. En ja ze bleek gelijk te hebben ??. De kunstvoeding was inderdaad niet nodig en de kolf heb ik pas veel later hoeven kopen. Het heeft namelijk vrij lang geduurd voordat ik zonder de kleine op pad ging.

- Ook heb ik voordat Ella was geboren een lactatiekundige gezocht die mij aansprak. Ze werd mij getipt door een collega. Ik vond het fijn om dit al te hebben gedaan, want mocht het dan nodig zijn is een belletje snel gemaakt. Mijn hoofd stond namelijk echt niet naar het zoeken van een geschikte lactatiekundige toen ik net mama was geworden.

- Ter voorbereiding heeft het me (last but not least) ook enorm geholpen om er over praten met vriendinnen en andere mama’s die borstvoeding (hebben) (ge)geven. Dit was voor mij echt onmisbaar ❤️! Zij hebben me voorzien van zo veel goeie informatie en steun. Zonder hen was was ik nu niet nog borstvoedende, nu 9 maanden later.

Ella is uiteindelijk thuis geboren en ze hapte goed aan binnen het eerste uur na de bevalling. Ze was sterk, namelijk 42 weken, en had daardoor meer dan genoeg zuigkracht. Deed het zeer? Ja, ik vond het een sterk prikkende pijn, echt even wennen. Op een schaal van 0 tot 10 een 7 denk ik. De verloskundige en kraamhulp keken mee en zagen dat het aanhappen goed ging. We hebben haar de eerste nacht niet aangekleed, alleen met een mutsje en een luier. Ze lag de hele nacht op mijn borst of op die van Quin. Hierdoor konden we volop oefenen samen. Een non stop lopend buffet noemde mijn lactatiekundige het ? en dat principe gebruik ik nog steeds. Grappig vind ik het ook dat ik nu zaken doodnormaal vond die ik eerder niet kon voorstellen. Denk hierbij aan pap en pannenkoekjes maken van mijn melk ? (hahah ja echt) en je kind voeden langer dan 1 jaar.

Ik geniet elke dag nog van haar voeden en vind het te heerlijk om nu te stoppen. De intense borstvoedingstijd voelt ook als achter de rug, nu ze ook vaste voeding eet en beter slaapt. Haar voeden samen op haar kamertje voordat zij gaat slapen, haar lijfje tegen me aan, haar friemelende handjes ??. Nee, ik weet niet wanneer ons borstvoedingsavontuur ten einde zal komen, maar nu echt nog even niet.

Wil je mijn tips lezen over de borstvoedingsperiode zelf? Lees dan mijn volgende blog dit weekend! Wil je mijn dagelijkse avonturen volgen als mama en pedagoog? Volg me dan via mijn Instagram @bonbini.baby.

Ayo! ??‍♀️