Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • echo
  • laatste
  • Dysmatuur
  • GBS
  • loodjes

Het einde van een zorgeloze zwangerschap

Hoe een zorgeloze zwangerschap tegen het einde ineens niet meer zonder zorgen hoeft te zijn

“Zal ik dan maar stoppen met de pil?” “Ja, doe maar. Als het dan na een jaar nog niet is gelukt, kunnen we ons wel verder verdiepen in zwanger worden.” We hadden toen nog niet kunnen denken dat ik anderhalve maand later al een positieve zwangerschapstest zou doen. We konden het niet geloven, maar op de eerste echo was toch echt een mini pinda met kloppend hartje te zien. We verwachten een baby! 

De eerste maanden van de zwangerschap verlopen volgens het boekje. Allerlei zwangerschapskwaaltjes komen voorbij, maar allemaal in een light versie. De NIPT test is helemaal goed, en ook de 20 weken echo is perfect. Alle controles bij de verloskundige zijn goed en ik voel me goed. Geen vuiltje aan de lucht. 

Wanneer ik 35 weken zwanger ben wordt er urine op kweek gezet. Gezien ik regelmatig een blaasontsteking heb is er een verhoogde kans dat ik GBS positief ben. Dat blijkt zo te zijn, zodat ik in een ziekenhuis moet bevallen aan een antibiotica infuus. 

In week 36 heb ik een afspraak in het ziekenhuis ter kennismaking, en zodat ze me kunnen uitleggen hoe alles werkt wanneer je aan een infuus moet bevallen. Niets spannends, het infuus is alleen om de risico’s te verkleinen. Aan het einde van de afspraak biedt de verpleegkundige aan om voor de volledigheid een echo te maken. Graag! We hebben onze baby sinds de 20 weken echo al niet meer mogen bewonderen. 

Helaas blijkt uit de echo dat onze baby aan de kleine kant is en dat de placenta niet zo goed doorstroomt. Het valt allemaal nog net binnen de normen, maar ze willen ons wel in de gaten houden. Wellicht dat het beter is voor de baby om eerder op de wereld te worden gezet. Weg zorgeloze zwangerschap... 

Een week later wordt er een flow echo gemaakt om de doorstroming van de placenta nog eens te beoordelen. Deze blijkt sterk verbeterd, dus met een gerust gevoel gaan we weer naar huis. Zie je wel dat het goed komt?

In week 38 maak ik me af en toe wel zorgen. Soms voel ik de baby een tijd niet bewegen. Pas als ik heel stil ga liggen voel ik beweging, wat me dan wel weer gerust stelt. Ik vertel dit aan de gynaecoloog voordat ze de volgende groeiecho maakt. Ze kijkt bezorgd en zegt dat ik na de echo aan de CTG moet ter controle. 

Eerst wordt echter de groeiecho gemaakt. De gynaecoloog is erg stil. Wanneer ze klaar is laat ze weten dat de baby de afgelopen twee weken niet is gegroeid en dat de doorstroming van de placenta erg slecht is. Ik word dezelfde dag nog ingeleid. 

Hoe mijn ingeleide bevalling verliep? Dat lees je in mijn volgende blog.