Het begin. Wonderlijk!

Toen ik Remco leerde kennen wist ik het al 4 jaar. Zwanger raken zou een issue wezen i.v.m. PCOS (PolyCysteus Ovarium Syndroom). Kom maar als je zover bent zei de gynaecoloog tegen mij - toen 15 jaar -. 

Ik wilde graag kinderen, heel veel zelfs! Stuk of 10? Net zoals mijn mamma zei ik altijd! Maar op dat moment valt die droom toch in duigen! Zwanger raken op de natuurlijke manier? HO MAAR. Aan de ene kant was ik er veel mee bezig. Meisjes om mij heen werden ongesteld - ik niet -. Hadden het over hun kinderwens. Voor mij was alles onzeker! Ik was nog maar 15. Dan hoef je nog geen kinderen toch?

Maar dan ben je ineens 19 en leer je de man van je dromen kennen. Mijn prins in de witte golf (ander verhaal). Vertel ik het gelijk? Of wacht ik daarmee tot we langer een relatie hebben? Hij begon zelf over zijn kinderwens. Ik weet het nog goed. Het was onze eerste date. Aan de bar in de kroeg. Hij wilde graag kinderen. En jij? Vroeg hij. 

Ik ook! Alleen alles was onzeker. Zou het wel of niet lukken?

Daarna hebben we het er eigenlijk een tijd niet weer over gehad. Tot paar maand later op de PC in Franeker. Hij zegt tegen mij, laten we kindjes krijgen!! Aangezien je de pil slikt moet je hiermee stoppen, want dan kon t nog een jaar duren voordat het is uitgewerkt (de pil slikte ik i.v.m. het wel aanmaken van slijmvlies. Maar die niet maandelijks afstoten. Waardoor weer meer kans op baarmoederhalskanker). En afspraak maken bij de gynaecoloog, alles starten. Dan zijn we nog wel even verder! Dus stoppen.

Ik ben gestopt. Mijn bloeding gehad. En toen begon het. 

Misselijk, veel plassen, moe.. Zou t dan nu al? Nee! Dat kan niet. Ze hebben altijd gezegt dat...

Test nr 1. Geen uitkomst. 2 weken later.

Test nr 2. Wat? Nee? Dat kan niet! Jaa!! Een plusje. Ik was zwanger. Zonder hulp. Gewoon op de natuurlijke manier. Een klein wondertje in mijn buik. 

Op 9 juni 2012 geboren. Rebecca Louise Dorenbos.