Snap
  • Zwanger
  • #zwanger
  • tienermoeder
  • #steun
  • samen1

Help, ik word tienermoeder

Hoe nu verder.

Daar zat ik dan. 16 jaar met een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Gelijk belde ik mijn man (toen vriend) en vertelde hem het nieuws. Niet het leukste nieuws om over de telefoon te krijgen op deze leeftijd. Maar hij had het al verwacht. We besloten het ieder aan 1 iemand te vertellen, voor nu. Ik moest me immers gauw klaar maken om naar school te gaan. 

Daar zat ik dan, in de eerste maand van het examen jaar. Langzaam begin tot me door te dringen wat voor een jaar dit zou worden. Hoe moest ik dit aan mensen vertellen. Aan m'n ouders, m'n zussen m'n familie. Het was een dag vol chaos in m'n hoofd. Niet wetende wat te doen liep ik door de gangen van school. 

Die avond paste ik op een jongen van een paar maanden, iets wat ik vaak deed. Robert (mijn vriend) kwam wel is een van de mee op passen en zo ook deze avond. Het was gek, op een baby passen wetende dat je er zelf ook 1 krijgt. Dat we het zouden houden wisten we al gauw. Het wegdoen was geen optie.

Die avond besloot Robert goede volwassene vrienden in vertrouwen te nemen. Ze belden ons gelijk en we spraken al snel op de volgende avond even langs te gaan om te praten over hoe nu verder.

De volgende avond zaten we als jong stel op de bank. Niet wetende wat ons zou overkomen. We hadden een goed gesprek met onze vrienden en hun kwamen er op uit om nu gelijk onze ouders te bellen en ze uit te nodigen bij onze vrienden en het ze te vertellen. Op 'neutraal' gebied. 

Daar kwamen ze. Zijn ouders en mijn ouders. Ze kenden elkaar al goed we waren immers al ruim 3 jaar samen. Toen kwam het moment, we moesten het ze vertellen. De blikken van mijn ouders zijn nog in mn geheugen. Het idee van teleurstelling. Dat deed zeer. Nadat onze ouders ons even hadden aan gesproken, veranderde het gesprek al snel in hoe we elkaar zouden steunen in deze tijd. Na een whisky achter de kiezen voor onze vaders besloten we allemaal naar huis te gaan. Het was laat, we waren moe en vol emotie. Ook mijn zussen werden die zelfde avond nog ingelicht. 

De dagen gingen voorbij en het we besloten zo snel mogelijk m'n mentor te spreken, met een beetje rekenwerk kwamen we er al snel achter dat ik ongeveer zou moeten bevallen in m'n examen week... ook hadden we een etentje gepland met mijn vriend zijn ouders en mijn ouders om alles even rustig te bespreken... hoe dat gesprek ging vertel ik in deel 2