Halloooo...... tandjes

Uit het niets waren de billetjes vuurrood. Onze kleine man leek er geen last van te hebben, moeders daarentegen wel: waarom?? T arme kind!

Ik ben de naïefste ook niet en het idee van doorkomende tandjes had mijn gedachten al eens gepasseerd. Ik had al verscheidene keren gevoeld en gekeken, maar er was nog niets zichtbaar of voelbaar...

Na een weekje vuurrode billetjes gehad te hebben stak ineens een flinke koorts z'n hoofd om de hoek! 39.3.

Dokter gebeld, want dit was niet zoals ik mijn kleine, enthousiaste mannetje ken.....antwoordapperaat!!!! Grrr

Nu ben ik niet t type dat gauw een telefoontje naar de huisarts doet, laat staan dat ik er kom, maar altijd als ik de beste man nodig heb, heeft hij vakantie en kom ik bij zijn vervanger terecht. Zo dus ook nu.

Een vriendelijke assistente vroeg me of ik rekening gehouden had met eventueel doorkomen de tandjes..... jaaaa Tuurlijk, ik 'voel' me een ongeluk!!

Alhoewel... De laatste keer dat ik gevoeld had was vrijdag.... nu was t maandag!! Na t telefoontje toch maar even voelen.

En ja hoor: 2 witte puntjes priemden in t bekkie van onze kleine wurm.

Oeps.....misschien val ik dan toch ook onder t kopje 'bezorgde moeder'.

Na 1 dag fikse koorts en flink hangerig zijn, was daar ons vrolijke mannetje weer.

Nu is t wachten op de rest van t gebitje. De billetjes kleuren alweer mooi rood, dus kom maar op tandjes: hier een voorbereide moeder!!!