Snap
  • Zwanger
  • Hartafwijking
  • VSD
  • hartekind
  • DORV
  • transpositievandegrotevaten

Groei- en hartecho met 28 weken

Omdat het hartje wat groter was gegroeid, werd de hartafwijking zichtbaarder. Maar toen kregen wij ook nog te horen dat ze bij ons 'toen nog ongeboren' zoontje de kransslagaders moesten verplaatsen tijdens de grote operatie. Dit schijnt een hele moeilijke handeling te zijn, want we spreken over enkele millimeters.

Het was 6 februari 2020, wij mochten ons (vriend en ik) weer melden in het LUMC.

Vandaag stond op de planning een groeiecho en een echo bij de kindercardioloog, voor het hartje. Aangezien we nog even moesten wachten namen wij plaats in de wachtkamer, het zat hier vol met nog meer zwangere vrouwen. Jeetje, wat was ik weer zenuwachtig. Ik ben zo bang dat er iets veranderd is, in de situatie van de hartafwijking. Gelukkig werd ik wel gerustgesteld door mijn lieve vriend, heel fijn. Maar ook wel heel moeilijk, wellicht zakt dit gevoel wel na de echo. Op één of andere manier blijft mijn gevoel op dat moment zo vreemd, niet uit te leggen eigenlijk.

Daar kwam de echoscopiste de wachtkamer inlopen en riep ons binnen. Huh? Een andere kamer, het zal wel goed zijn. Ik mocht gaan liggen en de echo werd gelijk gemaakt. Het was niet erg dat wij in een andere kamer zaten, want deze echo was veel scherper. Hersentjes, buikje, beentjes werden allemaal gecontroleerd dit was goed. De baby groeit alleen iets boven de groeicurve (dit zie je bij veel harte kindjes juist anders), mijn vruchtwater is iets teveel maar zeker niet onrustend voor nu. De artsen moeten dit alleen goed in de gaten blijven houden, zwangerschapssuiker kwam aan de orde maar hier ben ik al op getest en dat bleek goed te zijn. Aan de andere kan is het alleen maar fijn dat de baby iets boven gemiddelde is, want dan kan hij hopelijk snel na de geboorte zijn openhartoperatie ondergaan. Aan de andere kant, het is en blijft een momentopname zo'n echo. En toen kwam de echoscopiste met de vraag of wij het leuk vonden om een 3D echo te krijgen, zonder na te denken zei ik direct 'natuurlijk, super gaaf'. Daar kwam de baby 3D in beeld, direct zei ik 'zo die lijkt op zijn broer'. Echt zo gaaf, ik kon haar wel 100x bedanken. We kregen weer wat echofoto's mee, en ik kleedde mij weer aan.

We moesten even een aantal minuten wachten in de wachtkamer, de kindercardioloog was nog bezig dus de echo kon nog niet plaatsvinden. Na ongeveer 10 minuten werden we opgeroepen uit de wachtkamer. Netjes werd er uitgelegd dat er weer een hartecho gemaakt ging worden, de andere kindercardioloog kwam ook nog om mee te kijken. In Latijns gingen zij verder, hier kregen wij later de uitleg van. Wel werd er uitgelegd hoe wij de hartafwijking op de echo konden zien. Bijzonder, het is wel even een paar keer kijken, maar nu hebben mijn vriend en ik de afwijking nu ook zelf gezien. De echo ging nog enkele minuten door, tot dat beide genoeg gezien hadden van het hartje. Hier mocht ik mij ook weer aankleden en met de gynaecoloog en kindercardioloog gingen wij naar een overlegkamer. In deze kamer werd alles netjes uitgelegd van wat er te zien was op de echo van het hart.

Omdat het hartje nu iets groter is, was de aangeboren hartafwijking nu ook duidelijker te zien. De transpositie van de grote vaten liggen voor nu te zien naast elkaar, dat betekend dat de longslagader en de aorta omgekeerd moeten worden. Het VSD gat is onwijs groot, deze kunnen ze goed dichtmaken tijdens de grote openhartoperatie. Alleen kregen wij ook te horen dat bij ons voor nu nog ongeboren zoontje de twee kransslagaders die normaal bij de aorta moeten zitten, verplaatst moeten worden. Dit is een redelijk moeilijke handeling, we spreken namelijk van enkele millimeters. Het hartje is bij de geboorte nog heel klein. Maar we gaan van de deskundigheid uit, de kindercardioloog weet hoe te handelen en met welke methode ze dit gaan opereren. Alles wordt zoals het er nu naar uitziet in één operatie gedaan, maar dit kan ten alle tijden nog veranderen. We gaan uit van niet en dat alles voor de baby in één operatie gedaan kan worden. Maar hoe dit precies gaat of hoe de operatie zal gaan verlopen, dat weten we pas als de baby geboren is. Daar schrijf ik dan later weer een blog over!

28+3 weken zwanger, de tijd gaat nu heel snel. Opgelucht dat er gelukkig niet nog iets gevonden is, wat hij heeft is al erg genoeg. Maar tot zover ik het kan zeggen, konden wij met een prettig gevoel weer naar huis. Eind van de maand mogen wij ons weer melden in het LUMC, dan krijgen we alleen een groeiecho met 32 weken.