Snap
  • Zwanger
  • baby
  • Bevalling
  • echo
  • weken
  • mom
  • 20
  • to
  • be

Google; vriend of vijand

Toen was het tijd voor de 20-weken echo

In mijn vorige blog schreef ik over mijn bezorgdheid, het weinige vruchtwater en dat ik besloot om op Google te zoeken. Tijdens het zoeken viel mijn oog op een link. Ik las over 'Potter Syndroom/Sequentie'. Ik besprak het met de gynaecoloog, maar moest niet van het ergste uit gaan. 

Ik was gespannen voor de 20-weken echo. De echo verliep op een, vond ik, heel prettige manier. De uitslag was dat niet. De gynaecoloog zag op de echo maar 1 nier. Deze nier is afwijkend en heeft geen functie. Dat was het antwoord waarom het vruchtwater steeds minder werd. Omdat dit te specialistisch was, werd een vervolgonderzoek voorgesteld. De gynaecoloog belde direct met het Erasmus MC om de afspraak in te plannen. 

Tijdens het vervolgonderzoek in het Erasmus MC werd het nog een keer bevestigd; het kindje heeft maar 1 nier en deze nier heeft een afwijking/misvorming. Het was Potter Syndroom/Sequentie. Wat ik eigenlijk al die tijd al voelde, was nu werkelijkheid. Het is niet goed. Er is echt iets met mijn kindje aan de hand. Mijn kindje zou niet levensvatbaar zijn buiten de baarmoeder. Een paar dagen later volgde de vlokkentest. Ook deze uitslag bevestigde wat er op de echo was gezien. Met de gynaecoloog werden de opties besproken. 

Op 19 april 2013 ben ik bevallen van baby Mels. Het mooiste jongetje (lekker cliché). Dat Mels een jongetje was, wist ik tot aan de geboorte niet. Er waren een paar 'Potter' kenmerken zichtbaar zoals een klompvoetje en laagstaande oortjes. Het was echt een pracht kindje. Bevallen van je kindje waarvan je weet dat hij nooit zal opgroeien is één van de moeilijkste dingen die ik heb meegemaakt, maar het stelt mij gerust dat hij op geen enkel moment heeft geleden. Mels is 's nachts geboren en die middag erop is Mels met mij mee naar huis gegaan. Een week later is hij begraven. 

In mijn volgende blog vertel ik over hoe ik mijn zwangerschap heb beleefd. 

Info; Wat is Potter Syndroom/Sequentie; Dit houdt in dat de ongeboren baby geen of zwaar misvormde nieren heeft. Door de misvormde nier(en), kan er geen vruchtwater meer worden aangemaakt en kunnen de longen zich niet ontwikkelen. Door het tekort aan vruchtwater kan de baby zich minder goed bewegen. Hierdoor kunnen er ook uiterlijke kenmerken zijn zoals klompvoetjes, een platter neusje een kleine kin en laagstaande oren. 

4 jaar geleden

Ah, vandaar. Las dat er sindsdien meerdere succesverhalen zijn, maar dat maakt voor jullie helemaal niks meer uit natuurlijk...

4 jaar geleden

Ach jeetje, 2 kindjes, wat verdrietig!! Er is inderdaad een experiment met injecties met zoutoplossing geweest in 2013. Dat kindje heeft het gered. Onwijs mooi natuurlijk! Klein beetje cru, omdat het in hetzelfde jaar is geweest. Ik heb dat toen een tijdje gevolgd, maar heb daarna eigenlijk geen 'wonder' verhalen gehoord. Het blijft lastig! Ik ga er weer eens induiken. We zijn 6 jaar verder. Wie weet.

4 jaar geleden

Wat afschwelijk! Ik heb zelf 2x een kind verloren, maar weten dat je moet gaan bevallen van een kindje dat gelijk zal overlijden lijkt me echt onyzettend zwaar... Is er helemaal niet gesproken over de behandeling die in Amerika een aamtal Potter-kinderen "gered" heeft?

4 jaar geleden

Toch wel uniek en zeldzaam dat je het via google bij het rechte eind had, meestal is wat je op google vindt erger dan de werkelijkheid, tenzij het natuurlijk over banale dingen als een muggenbeet of een verkoudheid gaat. Veel sterkte met het verlies! ?