Gender Reveal Party

Al voordat ik überhaupt zwanger was zag ik vaak mooi versierde taarten voorbij komen met een blauw of roze binnenkant. Vanaf dat moment stond het eigenlijk al vast; ik wil een gender reveal party! Vriendje moest zich eerst door de eerste vooroordelen heen worstelen en antwoordde uiteindelijk met een twijfelachtige 'als jij dat wil schatje..?' Goed! Daar ging ik. Uren lang achter mijn iPadje opzoek naar leuke ideeën voor het eerste feestje van onze baby. De meest uiteenlopende dingen vond ik en uiteindelijk ontstond er in mijn fotoalbum een mooi moodboard vol ideeën. De eerste stap was gezet. Door naar stap twee; de uitnodigingen. Ik vond een Amerikaanse site die kant en klare formats aanbood. Fijn! Hoef ik tenminste niet zelf te knippen en te plakken. Na het versturen van de uitnodigingen naar de meest naaste familie en vrienden twijfelde ik een beetje. Was ik misschien te ver doorgeschoten in mijn gender hysterie? Opeens kon me ik voorstellen dat onze gasten het misschien niet zo konden waarderen dat de gekleurde muisjes hun om de oren zouden vliegen bij het open maken van de envelop. Maar goed, zoals eerder al gezegd.. who cares. Het kwaad was immers al geschiet.

Maar gelukkig (!) waren de reacties meer dan positief. We waren wel aardig verbaasd over het feit dat alle genodigden aanwezig zullen zijn, gezien het korte termijn waarop het feestje al plaats gaat vinden. Er zijn meer afzeggingen als wij onze verjaardagen anderhalve maand van te voren aankondigen dan bij een kinder feestje dat twee weken later al op de planning staat. We zijn er absoluut blij om hoor dat iedereen dit met ons komt delen, maar het blijft toch een beetje vreemd.

Toen pas kwam de echte teleurstelling; de taart. Blijkbaar is niet iedereen in een straal van een paar kilometer om ons huis zo goed op de hoogte van wat er gaande is in de wereld op het gebied van baby's als ik. Menig bakker wist namelijk niet hoe hij moest reageren op de vraag of hij een gender reveal taart voor ons wilde maken. Hoe stom is dat. Nu moet ik tot overmaat van ramp, tussen alle bedrijven door, ook nog een gekeurde taart gaan maken! Adem in, adem uit.. Ik wilde dit graag, dus ik kan dit.

Maar het aller aller domste is nog wel, dat ik er al die tijd echt geen enkele seconde bij na heb gedacht wat er gaat gebeuren als onze uk zijn of haar beentjes niet wijd wil doen tijdens de echo. Noem me naïef, maar ik ga er echt gewoon vanuit dat ons wonder dat heus wel doet. Nog vijf nachtjes slapen.. En dan weten we ein-de-lijk (nouja, dat hopen we dan) of ik een taart met blauwe, of roze vulling moet gaan maken..!