Geen kloppend hartje

Ik neem jullie mee naar 3 jaar terug, oktober 2017. Ik ging met een vriendin naar ADE de hele nacht genieten van de muziek en 1 drankje op, want ja gestopt met de pil you never know! De volgende avond/nacht had ik nog een feestje op de planning staan, en ik twijfelde om toch een test te doen voelde me eigenlijk niet anders maar een test kan geen kwaad. Ik deed er een er verschijnen 2 streepjes, licht dat wel maar betekende dit dat ik zwanger was??

Savonds gewoon naar het feestje want wat moest ik zeggen, ik verzon maar dat ik brak was van de vorige avond en daarom niet dronk.

Na het weekend een afspraak gemaakt voor een echo zodat we konden zien hoever ik was.

Ongeveer 3 weken moest ik wachten wat was dat spannend en in me hoofd was ik al over van alles aan het fantaseren dit was ons kleine geheimpje. We hadden al helemaal bedacht hoe we het onze ouders zouden vertellen. Met gekleurde muisjes en een foto van de echo en een kaartje waarop we iets zouden schrijven ‘voor opa en oma.’

Eindelijk was de avond daar de afspraak voor de echo. Een super lieve vrouw riep ons naar binnen en stelde wat vragen. Ik mocht gaan liggen en ze smeerde wat gel op mijn buik, even zoeken naar de baby, daar was het babytje maar er was geen kloppend hartje te zien. Onze nachtmerrie was waarheid, dit wil je niet horen. De vrouw was super lief en probeerde echt lieve dingen te zeggen maar wat zeg je tegen mensen die net te horen krijgen dat hun kindje geen hartslag heeft.

We kregen een echo foto en wat informatie mee en konden naar huis.

De volgende dag kreeg ik meer informatie over wat nu. Je kan kiezen voor wachten, curettage of tabletten. Ik koos voor wachten want wilde het zelf doen, me lichaam zelf het werk doen, al dat andere ging tegen mijn principes in. Wie weet hadden ze het wel verkeerd gezien en klopte het hartje toch? Dan zou ik mijn kind vermoorden.

Wordt vervolgt