9 jaar geleden
gedicht voor de moeder van toen, nu en de toekomst.
Deze bloem zal zich in je hechten, en je hart nooit meer verlaten. Dat is wat ik mis
Ik ben een creatieve verveling, ik ben verslaafd aan het idee van zwanger worden.
Ik weet dat ik voorlopig niet zwanger kan worden financieel en lichamelijk, ik had de laatste zwangerschap zwangerschapsdiabetes en dat was geen pretje.
Dus in mijn verveling dicht ik vaak spontaan, en soms weet ik ze op papier te zetten.
Dus voor alle moeders waarbij het zwanger worden net als bij ons eerst niet lukt, laat het gaan, denk er niet meer aan, vrij 2x per week (sperma blijft meestal 2 tot 5 dagen in je actief) en laat het je overkomen. Dat heeft ons na 2 jaar enorm geholpen, en nu hebben we 2 prachtige kinderen.
Voor jullie dit gedicht:
------------------------------------------------------------------------
Het is een bloem,
Die groeit op bloed.
Het ademt water,
En ruikt jou.
Die bloem creëer je zelf.
Ik weet waar het zit.
Ik weet wat het is.
Ik zelf heb het nu niet.
Maar heb er 2 op die plek gehad.
En soms wens ik dat die bloem daar weer zit, daar waar de vlinders zijn.
Wachtend op de dag dat de bloem zich toont.
Wetend dat deze bloem later je in je armen ligt.
Anoniem
Super mooi. Echt lief dat je dit plaatst voor moeders die in die situatie zitten. En wat fijn dat het bij jou uiteindelijk wel is gelukt! Groetjes van Noor