Snap
  • Zwanger
  • Gezond

Gaat er ook nog iets goed zijn?

Vandaag weer de wekelijkse controle gehad bij de gyneacoloog met echo.

Ongeveer een anderhalve maand geleden kwamen we erachter dat ons meisje aan de kleine kant is voor de zwangerschapsduur. Eerst maakte ik me niet al te veel zorgen gezien mijn eerste 2 ook heel klein waren en als je ze nu ziet. Als mijn zoontje in deze lijn doorgroeit wordt hij 1.90m. Niet bepaald een klein mannetje dus.

De laatste groei echo liet zien dat ze wel achter blijft, maar in elk geval in haar eigen lijntje door groeit. Ook haar hartslag was perfect en ik hoefde geen antwoord te geven op de vraag van de echoscopiste of ik haar goed voelde bewegen, want dat deed onze kleine meid zelf wel. Scheelde weinig of dat ding wat ze gebruiken om de echo te maken vloog door de kamer.

Vandaag ging ik dus vol goede moed weer naar het ziekenhuis. Bloeddruk was weer perfect. Goed begin dacht ik nog bij mij zelf. Toen werd ik binnen geroepen door de echoscopiste. Vol vertrouwen klom ik op de bank en keek naar het scherm.

Ze ligt laag en met het hoofdje naar beneden zoals al een tijdje, vertelde de scopiste. Meteen maar even meten. 1x, 2x, 3x. Door naar het buikje. 1x, 2x, 3x,4x. En ook de doorbloeding van de placenta werd meerdere keren na gemeten. Toen begon ik me toch wel een beetje zorgen te maken. Het buikje is perfect, die is zelfs iets extra's gegroeid zegt de scopiste. Ohhh, gelukkig dacht ik bij me zelf. Daarom deed ze die extra metingen dus. Maar het hoofdje duikt nu toch echt iets onder de onderlijn en de doorbloeding van de placenta zit nog net binnen de grens. Die mag echt niet hoger worden. De goede moed die ik in het begin had zakt me nu toch letterlijk in de schoenen.

Ik neem weer plaats in de wachtkamer in afwachting op het gesprek met de gyneacoloog. Telkens wordt er weer iemand anders binnen geroepen. Vrouwen die ver na mij binnen kwamen. Toch maar eens vragen. U bent de volgende mevrouw is het antwoord. En inderdaad, ik mag nu eindelijk mee.

Om het ijs te breken begint de gyneacoloog met een grapje. Volgende week de bevalling zegt ie. Vandaag ben ik 34w3d en mijn eerste twee zijn allebei met ruim 35 weken geboren, dus in principe zou ze volgende week moeten komen als ze dit voort wil zetten. De reden waarom het zo lang duurde voor ik werd geroepen was omdat de gyneacoloog toch maar even met zijn collega's heeft overlegd wat te doen. De controle wordt nog verder verscherpt. Donderdag moet ik alweer terug om te kijken of de doorbloeding van de placenta nu beter is, en dan maandag weer. Dan gaan ze weer overleggen. Nu maar hopen dat het donderdag goed is of in elk geval niet is verslechterd. Anders kan het wel eens zijn dat ook deze een 35 weken kindje wordt alleen dan niet spontaan.

8 jaar geleden

Dus op naar maandag, hopen dat hewt goed blijft gaan. Heel veel succes de komende dagen.

8 jaar geleden

Jeetje, ik zit nu ongeveer in hetzelfde schuitje, onze dochter is ingeleid met 40+1 ook aan de kleine kant, nu 29 weken zwanger, ook meten en door gestuurd donderdag een echo, wel is het al duidelijk dat ze al aardig diep ligt en klaar voor de bevalling, nu lees ik dit.. Ik hoop voor je dat alles goed gaat!

8 jaar geleden

gelukkig! Volhouden zo!

8 jaar geleden

Even een korte reactie voor iedereen om jullie weer op de hoogte te brengen. Doorbloeding nog aan de hoge kant, maar nog steeds binnen de grens. Maandag weer. Gelukkig houden ze het scherp in de gaten zodat ze meteen in kunnen grijpen mocht het toch echt mis gaan. Hartslag en doorbloeding van de hersentjes waren super. En vruchtwater was ook ruim voldoende. Als het zo blijft kan ik rustig ademhalen. Nu is het aan het kleine meisje om te groeien. Maar zolang ze in haar eigen lijntje door blijft groeien hoefde ik mij geen zorgen te maken. Ze zal alleen dan niet zo groot zijn, maar ze ziet er in elk geval sterk uit.