Gaan we voor nummer 3?Enhoe zit het met de stille wens?

Het is nu begin november en we zijn zwanger. 17 weken alweer ondertussen. Het huis is klaar en de rust is wedergekeerd. De jongens zijn nu 4 en 2 jaar oud. En de wens voor een derde is gebleven. Al moet ik zeggen dat we nooit bewust de keuze hebben gemaakt. Die hoefden we ook niet te maken want nummer 3 besloot gewoon zelf dat het zou komen! Ik was al een tijd gestopt met de pil, meer omdat ik me er niet al te goed bij voelde en er geen beter mens van werd. Ik ben altijd keurig regelmatig ongesteld dus kon ook altijd prima berekenen wanneer we even niet of beschermd moesten vrijen.

Zo ook deze zomer, 6 dagen voor m'n eisprong voor het laatst gemeenschap gehad en hup gelijk naar de wc dus het zal wel weer loslopen... Tot ik aan het eind van de zomervakantie dacht, hmmm ik was aan het begin van de zomervakantie ongesteld en dat is dus zo'n 5 weken terug nu....

Toch maar een testje gehaald, en ja hoor hardstikke zwanger!!!! Helemaal verbaasd maar ook ontzettend blij waren we! We krijgen een derde kindje!

En met de positieve test ook gelijk de kriebels en hoop dat we nu dan misschien toch een meisje mogen verwachten.... Want laat ik eerlijk zijn, na twee prachtige, heerlijke knullen wilde ik zo graag een meisje. Met 15 weken zouden we een echo laten maken om te kijken wat het wordt. En hoe meer dat dichtbij kwam hoe sterker die wens werd. Ik droomde bijna alleen nog maar van roze muisjes op beschuit, jurkjes, rokjes en poppenwagentjes. Ik werd gek van mezelf en bleef mezelf tot de orde roepen dat het gewoon wel weer een jongen zou zijn want we hadden toch wel bewezen dat we daar goed in zijn.... En vooral ook om mezelf in bescherming te nemen, stel nu dat ik zo teleurgesteld ben als het een jongen wordt en niet meer kan genieten. Dat zou ik echt vreselijk vinden.

Afgelopen vrijdag was het dan zover, pfff wat was ik zenuwachtig zeg!!!

Maar.... WE KRIJGEN EEN MEISJE!!!! Whow ik was totaal verbaasd en had de tranen in m'n ogen staan! Het gaat dus echt gebeuren, we krijgen een lief klein, eigenwijs meisje! Ik heb wel 10x gevraagd of ze het echt zeker wist, maar ze twijfelde absoluut niet.

Nu kan ik dus flink gaan shoppen hihi. En alles van de jongens uitzoeken, opruimen en verkopen wat niet meer past. Toch ook wel weer gek om afscheid te nemen van die piepkleine stoere jongens kleertjes hoor, maar er komt een hoop schattig roze voor terug hihi.