7 jaar geleden
Extra controles tijdens mijn zwangerschap.
De echo's door mijn zwangerschap heen, van de geslachtsbepaling tot de laatste groeiecho.
Januari 2016
Na overgestapt te zijn naar een andere verloskundige ging eigenlijk alles veel beter. Ze behandelde mij daar als een normale zwangere en voelde mij goed op mn gemak bij hun. Kon ook alles gewoon vragen of zeggen.
Toen ik ongeveer 16 weken zwanger was besloten wij zelf een simpele pretecho te doen voor een geslachtsbepaling. Bij mijn zoon waren we eigenlijk net zo ongeduldig, nu was het voor mij alleen dat ik wilde weten of mijn gevoel juist was. En ja hoor, daar zaten we dan, de echo zag er goed uit en ons meisje groeide toen al bovengemiddeld goed. Ik was helemaal door dolle heen, een meisje!!!! Mn vriend daarentegen moest toch even goed wennen aan het idee, hij zag al helemaal voor zich hoe ze 16 jaar later met allemaal jongens binnen zou komen. Gelukkig was hij na een uurtje net zo blij als ik en konden we trots aan onze ouders vertellen dat zij nu een kleindochter gaan krijgen!
Ik bleef me wel goed misselijk voelen, eten ging moeilijk en ik ging opzoek naar dingen die ik wel naar binnen kon werken... fruit, kwark, yoghurt, koffie, salade en alles zonder vet. Een soort dieet zou je denken, maar meer eten kon ik echt niet. Hoewel ik daar de balen van had, kwam ik toch heel erg goed aan. Niet zo erg als bij mn eerste zwangerschap maar ook deze kleine meid, zou geen kleine meid gaan worden! Mijn zoon was bij de geboorte 5200 gram en 59 centrimeter. Bij de 20 weken echo zagen we ook daar dat ze goed voorliep op de groei, en daarom kreeg ik extra echo's vanaf mijn 29e week van mn zwangerschap... steeds vaker merkte ik wel dat ons kleine meisje daar in mijn buik vaak de hik had, soms wel 2/3 keer per dag... Toen ik zwanger was zocht ik daar niks achter, maar dit zou nog grote gevolgen hebben.
Toen ik met 29 weken bij mijn groeiecho kwam, zag alles er weer heel erg goed uit. De vrouw die de echo deed was zeer tevreden, wel was ze (zoals verwacht) veeeel groter dan gemiddeld. Ze zat in de 29e week op de groei van een baby van 33 weken zwangerschap. Om alles goed in de gaten te blijven houden, zou ik met 33 weken weer een echo hebben om alles opnieuw te controleren. Ik maakte me verder geen zorgen want alles zag er zo goed uit. Ons kleine meisje was daarbinnen al een echt mensje geworden, wel had ze nog altijd elke dag de hik.
Met 33 weken ging ik met onze kennis, die bij mijn eerste bevalling is geweest, naar de laatste groei echo toe. Daar lagen we dan, heel toevallig bij mijn eigen verloskundige. Toen ze de echo ging doen had ik er een super goed gevoel bij, maar toen ze ons kleine meisje ging opmeten was ze in 4 weken tijd maar 200/300 gram gegroeid. Dit voelde voor mij en mijn kennis zo raar. Dat hoort een baby per week te groeien in je buik als je al zo lang zwanger bent... ook moesten we een kwartier in de wachtkamer zitten om te kijken of het maagje wel goed vulde. Ook hier werd niet veel over uitgelegd maar ik hoefde me vooral geen zorgen te maken. Na een kwartiertje werden we weer binnen geroepen en gek genoeg (ja gek genoeg, hier vertel ik later meer over) was haar maagje wel ietsjes meer gevuld. En over het feit dat ze maar zo weinig was gegroeid hoefde ik me volgens mijn eigen verloskundige ook geen zorgen te maken want ze zat nu toch op normale groei, en daar leek zij wel blij mee te zijn. Mijn kennis en ik gingen met een zwaar dubbel gevoel weg bij de echo.