Snap
  • Zwanger
  • moeder
  • wens
  • #miskraam

Even terug in de tijd

Omdat ik start hier op Mamaplaats leek het mij een goed idee om eerst oude blogs te plaatsen. Op deze manier staat straks alles op 1 plek.

Daar sta ik dan met een positieve test in mijn handen. Mijn man en ik hebben hier 14 maanden op gewacht. Wij zijn in de wolken! Wij besluiten om het nog twee weken voor ons zelf te houden en het te delen met familie op vaderdag. Wij kopen een kaart voor mijn schoonouders en op de cadeaubon voor mijn vader schreven wij Kyara, Dylana en ………. Door mijn vader zelf in te vullen als zijn nieuwe kleinkind. Kyara en Dylana zijn de kinderen van mijn zus.

Vakantie

De tijd verstrijkt en met tien weken zwangerschap lopen wij bij de verloskundige met een prachtige echo naar buiten. Ons wondertje noemen wij Bas. Wij kiezen samen om het eerst met verdere familie en vrienden te delen en later in de week direct op facebook te zetten. Wij zijn dan tien weken en 5 dagen zwanger. Het was een prachtige tijd, stiekem op alle winkels met een babyafdeling wezen kijken, gratis zwangerschapsboxen bestellen en vooral laten verwennen door felicitaties en kaarten. Met twaalf weken moesten wij een intake plannen bij de verloskundige maar wij waren dan op vakantie. Wij besluiten in samenspraak met de verloskundige om na de vakantie de afspraak te maken met ruim vijftien weken zwangerschap.

Twijfel

Gedurende de vakantie merk ikzelf al op dat mijn buik niet meer zo hard doorgroeit, mijn misselijk wat afneemt en ook de vermoeidheid trekt langzaam weg. Daar tegenover staat juist dat nieuwe zwangerschapskwaaltjes daarvoor in de plaats komen en dus duwde ik de twijfel weg en genoot van buikje en het wonder in mijn buik.

Intake

Op 15 augustus 2014 was het zover, de geplande intake. De dag voor de intake met onze familie een prachtig kamertje uitzocht. Wij hebben mijn oudste nichtje Kyara opgehaald want die hadden wij de hele vakantie moeten missen. Mijn twijfel nam in eens toe… Mijn buik was niet sterk gegroeid en de verloskundige vertelde dat ik toch positief getest was op de vijfde ziekte. Dit in tegenstelling tot het telefoongesprek die ik had gehad met de telefoniste in de tiende week van de zwangerschap. Toen werd mij verteld dat ik was beschermd tegen de vijfde ziekte. De verloskundige legde mij uit dat zij dit nog nooit had meegemaakt. Dat iemand beschermd is tegen de vijfde ziekte maar ook drager is van parvovirus B19. Dit is het virus dat de vijfde ziekte veroorzaakt. Het stelde mij en de verloskundige gerust dat ik bij een slechte afloop door de vijfde ziekte een miskraam had moeten krijgen en omdat ik geen bloed had verloren dit niet het geval was. De gehele intake werd voortgezet en op het einde werd nog even naar het hartje geluisterd. Toen het hartje niet te vinden was wist ik al genoeg……

De verloskundige bleef positief en vertelde dat een echo gemaakt zou worden, omdat de baby waarschijnlijk te laag lag. Het apparaat werd op mijn buik gezet, terwijl mijn nichtje vrolijk bij het keukentje stond te spelen. Ik zag het direct en duidelijk op het scherm, het was niet goed!

Nieuw begin

Op mijn ziekenhuisbed zit ik te wachten tot mijn vader en mijn man mij kwamen ophalen. Tijdens de curettage zat de placenta vast, daardoor had ik veel bloed verloren en moest ik een nachtje blijven in het ziekenhuis in Woerden. Beneden in de hal kochten wij een lekkere muffin en een ijsje.

Daar gaan wij op naar een nieuw begin en hopende op een nieuwe wonder.