Er is een tijd van "komen" en "gaan"

Er is een tijd van "komen" en "gaan" dit zeggen ze wel eens... Maar dit is zeker zo.

In augustus 2011 hebben we te horen gekregen dat mijn oma een nieuw hartklep moest. in september was ze aan de beurt. de operatie duurde 5 uur. We kregen eindelijk telefoon dat alles goed verlopen was. Wij waren super blij!

Na een paar dagen revalidatie bleek er nog vocht bij het hart en longen te zitten. Dit moet operatief verwijdert worden. het zou 3 kwartier duren. wij wachten op een telefoontje. natuurlijk minder in spanning dan de eerste operatie. daar ging de telefoon.... met het slechte nieuws. de operatie was niet goed verlopen. en we moesten met spoed komen. ze hadden met het operatie material het hart zo geraakt dat er een gat in zat. en met de borstkast open maken hadden ze een ader doorgeknipt. ze was zoveel bloed verloren dat ze geen eigen kracht had om verder te leven.

En dan ben je je enige oma kwijt.

Ik heb heel veel verdriet gehad. het afscheid nemen was zo zwaar. ik kon geen minuut mijn tranen binnen houden.

Na de uitvaart 2 dagen later heb een ik zwangerschapstest gedaan, omdat ik al vanaf aug niet meer ongesteld geworden was. ik ben niet bewust zwanger geraakt. ik heb vaker een test gedaan dus ging er echt vanuit dat ze negatief zouden zijn. en ja hoor.... de eerste test werd het streepje roze.... ik maar een 2de gehaald en ja hoor ook roze....

Ik kon niets anders dan huilen... waarom moest dit nu net nu gebeuren dacht ik ... ik raak mijn oma kwijt, en ik krijg er zelf een kind voor terug. dan gaat er door je hoofd had ik ma eerder die test gedaan, dan had ze het goede nieuws nog kunnen horen.

Het is een periode voor mij geweest met veel verdriet maar ook vreugde. na een lange tijd heb ik het een plaatsje kunnen geven.