En zo loop je met tranen in je ogen de winkel uit

op dat soort momenten is het ook het beste te doen om erger te voorkomen. Dus ik loop de winkel uit met de tranen die branden in mijn ogen. 

Als ik buiten ben besluit ik die 5 kilometer wel naar huis te kunnen lopen. maar was ik even vergeten dat er weg werkzaamheden waren en dat ik dus ook nog om moest lopen. ( ondertussen was het nog gaan regenen ook) en als ik na wat omlopen eindelijk ben waar ik hoor te zijn gaat mijn telefoon 

Waar ben je hoor ik aan de andere kant.  ergens gaat je niks aan. Roep ik naar hem door de telefoon ik moest toch op flikkeren met mijn aanstellerij (letterlijk wat hij zei). Dus ik heb lekker besloten naar huis te lopen ja!.  ik hoor hem Zuchten aan de andere kant schat het spijt me kan je alsjeblieft zeggen waar je bent. 

Je bent zwanger en mag niet teveel je inspannen. waarop ik het nodig vind om te zeggen nee maar ik moest ook stress proberen te vermijden en we staan wel weer om niks te ruziën. hij zegt nee daar heb je inderdaad gelijk in. schat sorry nogmaals laat me je ophalen dan praten we er thuis over. waarop ik me toch bedenk dat het wel koud word zo en het beter is om toch in de auto te gaan zitten.

Als we thuis zijn kunnen we het er over een worden dat die onzinnige ruzies en irritaties nergens op slaan en we echt proberen moeten normaal met elkaar om te gaan. of dat lukt? ik hou jullie op de hoogte