En toen zag ik het vage streepje op de test

Het moment dat ik wist dat ik zwanger was, tranen schoten me in de ogen.. Nee, nee het zal toch niet nu eindelijk gebeurd zijn. Ik zag een heel vaag streepje op de zwangerschapsstest, maar hij was er wel!

Mijn vriend en ik zijn inmiddels al 11 jaar bijelkaar en hebben ongeveer 2,5 jaar geleden samen een huis gekocht. Voor mij was het al langer duidelijk dat ik heel graag kinderen wilde. Mijn vriend ook wel, maar hij wilde nog wachten. Ik wilde het liefste meteen beginnen toen wij in ons huis zaten, maar hij wilde eerst nog genieten van ons huis en ons tweetjes. Maanden gingen voorbij en mijn wens werd alsmaar groter.. We hadden het er zo nu en dan over, maar hij bleef maar zeggen "dat komt wel". Wat dat komt wel? Wanneer dan? Vroeg ik me steeds af. Op een gegeven moment hield ik het niet meer uit en vroeg ik om een gesprek. Ik had duidelijkheid nodig. Zeg me dan wanneer je wil beginnen? Dit gesprek hadden we ongeveer in juni 2014. Ik was toen 26 jaar. We spraken af dat we zo rond de herfst zouden beginnen met zwanger worden, dus onveilig vrijen. De pil nam ik al langer niet meer ivm behoorlijke stemmingswisselingen.

Vlak na de zomervakantie besloten we toch eerst nog een reis te willen boeken en wel naar New York. New York is mijn droomstad en ik ben er op mijn 18de al een keer geweest met mijn vader. Dat mijn vriend nu ook met mij wilde gaan, terwijl hij absoluut niet van reizen, vliegen of het huis verlaten houdt, betekende heel veel. Dus ik dacht deze kans moet ik nog even aangrijpen. Het kindje komt later wel.. We stellen het een beetje uit. Einde van het jaar 2014 hadden we de reis geboekt naar New York voor mei 2015. Na New York zouden we dan eindelijk beginnen. 

Rond de kerst van 2014, lagen we 's avonds in bed en zei mijn vriend: "Schat zullen we gewoon onveilig vrijen"?  Ik dacht huh, wat, hoezo? We hadden toch afgesproken na New York pas te beginnen? Ach zei mijn vriend, wat maakt het uit. We zien wel hoe het loopt. Toen begon onze reis om zwanger te worden. Maand in, maand uit, elke keer weer die spanning wordt ik ongesteld en elke keer weer die teleurstelling, ja ik ben weer ongesteld.

Vervolgens was het mei 2015 en we gingen naar New York. In New York zou ik ongesteld moeten worden, maar er kwam niks. Wel had ik telkens het gevoel dat ik ongesteld werd vanwege de buikpijn die ik ervaarde. Maar goed ik dacht dat het eventueel met de spanning van de reis of het tijdsverschil te maken kon hebben en ik besloot pas bij thuiskomst een zwangerschapsstest te doen. 

Na een week deze geweldige stad bewonderd te hebben, gingen we naar huis. Ik was nog steeds niet ongesteld en vol spanning deden wij de zwangerschapsstest. Wachten, wachten, wachten.. Niks.. Geen streepje.. Hè shit. Wat een teleurstelling. Deze keer dacht ik echt dat het raak was. Wat vreemd zeg. Ik dacht bij mezelf, dan maar even een week wachten en als ik dan nog niet ongesteld ben, probeer ik het nog eens. 

Probeer dan maar eens een week te wachen. Dat lukte dus echt niet. Een dag later deed ik stiekem weer een test. Ik vertelde mijn vriend er niks over, want die zou me voor gek verklaren. Wachten, wachten, wachten.. Nog steeds geen streepje.. Ppfff nou zeg, wat is dit nou, dacht ik. 

Drie dagen later hield ik het niet meer. Ik ging nog een test doen. Weer stiekem uiteraard. Tranen schoten me in de ogen.. Nee, nee het zal toch niet nu eindelijk gebeurd zijn. Ik zag een heel vaag streepje op de zwangerschapsstest, maar hij was er wel! Oh mijn god! En nu dan? Ik rende naar onder naar mijn vriend en liet hem de test zien. Mijn vriend staarde alleen maar en was de hele dag super stil. Hij was helemaal in shock hahaha. 

In Februari 2016 is onze prachtige dochter Julia geboren. Ze is nu een goed half jaar oud en oh wat zijn we ongelofelijk gelukkig..!