En dan krijg je een briefje mee voor een PUNCTIE! Wohoe

We stappen de auto uit nadat we bij het ziekenhuis zijn aangekomen. We zijn allebei best wel zenuwachtig!! Op de trap van de parkeergarage zie ik een "vlek" in de vorm van een smiley. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en maak er een foto van.  Er komt een vrouw aan en kijkt naar wat ik doe, dat vind ik nou mooi zegt ze. Ik laat haar de foto zien en zeg dat ik op het moment allemaal smileys zie! Overal! Ze llacht naar me en we groeten elkaar om vervolgens door te lopen naar het ziekenhuis. 

Aangekomen op de afdeling meld ik me aan en pakken een beker water aangezien het koffieautomaat defect is. 

Ik wordt met de minuut zenuwachtiger.  En Geert ook al. Ik zie het aan zijn gezicht! Wat hou ik toch van die man!! Met zijn mooie lieve ogen en zijn hand op mijn been, geeft hij me het gevoel rustiger te worden! MIJN MAN!!! Mijn benen blijven aan het trillen en wiebelen. En ik blijf aan het zuchten om mezelf onder controle te houden.  Geert zegt tegen mij dat hij me nog nooit zo zenuwachtig heeft gezien. En ik moet er om lachen.... ik weet het ook niet haha! 

En daar klinkt mijn naam: mevrouw Lucassen? Komt u maar mee. Ah mooi! Het is een bekend gezicht. Het lieve gezicht had de vorige keer een fijne rust over zich heen en voelde me prettig bij haar. 

En daar gaan we weer... weer uitkleden, weer in de stoel gaan zitten etc! We beginnen rechts zegt ze. Daar zijn ze al flink groter dan dinsdag denk ik bij mezelf! Dat gaat de goede kant op... 18, 17, 15 allemaal mm die voorbij komen! En links hetzelfde. 7 eiblaasjes zijn groot genoeg! Ik mag me aankleden en vraag aan haar: het is allemaal positief toch?! Ja zeker positief zegt ze! 

Ze voert alles in de computer in en verteld me dat er een punctie aan zit te komen.  Ik voel meteen de tranen in mijn ogen prikken! Wow echt?!!! Ja zeker zegt ze. Zaterdag of zondag al zelfs zegt ze!! 

Dit is wel echt toch?! Vraag ik aan haar. Ja zeker weten zegt ze. Ik vertel haar dat ze mijn dag helemaal goed maakt! Ik kan alleen maat glimlachen! Ik ben helemaal gelukkig!!!

Als ik naar de balie loop merk ik dat ik nu de vrouw ben die vorige week zaterdag zo blij was met het nieuws dat ze een punctie kreeg. Ik merk dat ik mijn blijdschap daardoor een beetje in toom probeer te houden. 

Er wordt ons door een de secretaresse uitgelegd hoe het dalijk allemaal in zijn werk gaat. En krijgen alle spullen die we nodig hebben mee naar huis. 

Een ding is zeker! Mijn dag kan niet meer stuk. Nu is het wachten op het precieze dag van de punctie. Zooo spannend!! Ik hou jullie op de hoogte!