En dan heb je alle uitslagen..

Eindelijk is het dan donderdag, een drukke dag. We beginnen met een lijstje te maken met wat we allemaal moeten doen:

- inpakken (gaan op vakantie)
- Ziekenhuisafspraak uitslagen.
- Dierenarts (onze poes is opeens sterk vermagerd..)
- Boodschappen.

En daar staat het, als puntje twee op het lijstje. Verschrikkelijk! Pas om half 12 hebben wij de afspraak...
Hoe moet ik die hele ochtend doorkomen.. En dat 'alleen' (Manlief moest nog even wat doen en Twan kan ik niet echt een 'goed' gesprek mee hebben over gevoelens en dergelijke).
Eerst maar lijstjes maken voor het inpakken, want dat werkt lekkerder voor mij.
'Rompers, hoeveel? Stuk of 10. T-shirts, hoeveel? Stuk of 15.'

De tijd lijkt vooruit te kruipen. Na het gevoel van 100 jaar moeten wachten, was het dan eindelijk zover. We konden Twan lekker naar mijn moeder brengen, zodat we alle uitslagen goed in ons door konden laten dringen.
Eenmaal aangekomen in het ziekenhuis, waar moesten we ook alweer heen? Oh, ja naar 2.2, afdeling gynaecology.
Nadat we ons hadden aangemeld, kwam het wachten. Je kent het wel, om half 12 een afspraak hebben en uiteindelijk pas om kwart voor 12 opgeroepen worden.

Ondertussen kwamen er allemaal gedachtes in mijn hoofd omhoog: zou het aan mij liggen dat uk zo vroeg is overleden? Wat had ik anders kunnen doen? Wat zijn de uitslagen? Wil ik de uitslagen wel weten? Straks ben ik nog ziek, ze hebben tenslotte allemaal buisjes bloed afgenomen. Wat is daar de uitkomst van? Krijgen we het geslacht te weten van onze uk?
Mijn gedachtes liet ik lekker de vrije loop gaan, het kon niet lang meer duren of ik wist wat er allemaal aan de hand was. Dan zou ik zekerheid hebben. Dan zou ik weten hoe het kwam dat uk ons had verlaten.

Om kwart voor 12 eindelijk opgeroepen. We liepen met de arts en mee en ik was zo zenuwachtig.
"Ik wil eerst graag weten hoe het met jou gaat?" (Pff, schiet eens op, ik wil alles weten.) Na een paar minuten kwamen we op het onderwerp: de uitslagen. Die waren als volgt:

-Bloed afgenomen: alles was goed, er waren geen rare afwijkingen te zien. Ijzergehalte en suikergehalte allemaal prima.
- Placenta: Zag er perfect uit.
- Chromosomenonderzoek: Het kindje had het normale aantal chromosomen en was een keurig patroon.

Ook weten wij nu eindelijk welke naam we aan onze uk kunnen geven, namelijk: Tess Maureen.

Ze was een meisje! En wat was ze mooi!

Onze Tess Maureen, geboren op 12 mei 2016. Tess, jij blijft voor altijd bij papa en mama in het hartje zitten. Ook zullen we Twan veel over jou leren!