Emoties tijdens de zwangerschap

Ik ben bijna twintig weken zwanger van mijn tweede kindje. Over een aantal dagen hebben wij de twintig weken echo. Ik vind dit een hele spannende periode. Is de baby helemaal gezond? Krijgen we een jongen of een meisje? Mijn gevoel zegt dat we een meisje gaan krijgen.

En mijn man (die heel nuchter is) vraagt de hele tijd aan mij, hoe weet jij dat dan? Ik zeg dat dit een gevoel is wat ik heb.

Tijdens de zwangerschap van mijn eerste kindje voelde ik ook al meteen dat ik zwanger was en daar was mijn man ook heel verbaasd over.

Verder heb ik tenminste veel emoties tijdens mijn zwangerschap. Voor mij voelt zwanger zijn als een emotionele achtbaan. De ene keer ben je heel rustig en de andere keer ben je heel geirriteerd. Of de andere keer ben je weer heel blij en dan weer heel boos of onrustig.

Soms zijn er ook momenten dat ik me heel gespannen voel. Of dat ik me heel druk kan maken om bepaalde dingen.

En nu ben ik vooral gespannen en onrustig voor de twintig weken echo. Mijn gevoel zegt dat ik me rustiger ga voelen als ik weet dat alles in orde is en dat mijn gevoel klopt bij de echo en zwangerschap.

Gisteren heb ik een drukke dag gehad en dan ben ik heel moe en voelde ik me heel gespannen en begin ik te huilen. De zwangerschapshormonen, roept mijn man dan. Ik ben in ieder geval veel gevoeliger tijdens mijn zwangerschap. As ik onrecht op televisie zie of en film met veel emoties, kan ik soms gewoon mee gaan huilen.

Soms herken ik mezelf daar niet in. Als ik niet zwanger ben, dan huil ik helemaal niet om een film.

Herkennen jullie je ook in de zwangerschapsemoties?

En dan hebben we het nog van een mug een olifant maken. Heel herkenbaar voor mij. Ik kan een probleem heel erg groot maken voor mezelf. En me daar dan ook heel erg druk over maken.

Ik zei het laatst tegen een vriendin en voor haar was dit ook heel herkenbaar. Je belastbaarheid is gewoon minder als je zwanger bent.

Verder is het wel zo, dat ik meer energie begin te krijgen, nu ik in de tweede fase van de zwangerschap ben aangekomen en dat is heel fijn. Ik heb weer zin om dingen te gaan doen en te gaan ondernemen. Dit was in de begin van mijn zwangerschap wel anders. Toen was ik alleen maar moe en aan het braken.  En daar was ik dan weer moe en chagrijnig over.

Nu ben ik bijvoorbeeld weer heel actief in mijn 9 maanden dagboek aan het schrijven en daar geniet ik dan ook echt van.

Nu begin ik de laatste tijd wel meer te genieten van mijn zwangerschap, omdat ik wat meer energie heb gekregen.

Hoe is dat bij jullie? Kunnen jullie ook genieten van de zwangerschap?

Verder voelt de tweede zwangerschap voor mij  heel anders dan de eerste. Bij de eerste zwangerschap stond ik overal bij stil en bij de tweede zwangerschap gaat voor mijn gevoel alles veel sneller. Ik heb natuurlijk mijn dochter van bijna 18 maanden rondlopen, mijn werk, mijn gezin, mijn man en je hobby's en sociale contacten. Je hebt veel meer afleiding. Misschien is dat misschien ook maar goed. Want ik, wij verheugen ons enorm op ons tweede kindje. Ik kan soms bijna niet meer wachten.

Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend !