Eindelijk! Intake bij UZ Gent

Afgelopen maandag kregen we te horen dat onze afspraak bij het UZ Gent, afdeling Reproductieve Geneeskunde, helaas niet doorging vanwege het Coronavirus. Heel begrijpelijk, maar ook oh zo pijnlijk. We hebben namelijk lang uitgekeken naar deze afspraak. Hoewel het pas de intake was, waren we toch heel benieuwd welk gevoel we zouden hebben bij dit ziekenhuis en bij de onderzoeken die ze voor zouden stellen. Zeker omdat ons vertrouwen in het ziekenhuis in Nederland flink gedaald is na de laatste afspraak. 

Gelukkig kregen we te horen dat onze afspraak wel via Skype door kon gaan. Weliswaar op een andere dag, maar de intake kon in ieder geval gedaan worden! Vandaag werden we dan ook gebeld. We hebben eerst ons hele verhaal gedaan en daarna heeft hij ons uitleg gegeven over de onderzoeken die gedaan kunnen worden.

Zo gaan ze in ieder geval bloed afnemen om te kijken naar de hormonen en naar het immuunsysteem. Verder willen ze nog in mijn baarmoeder gaan kijken om zeker te weten dat alle resten van de laatste miskraam weg zijn en om naar mijn cyste te kijken. Ze gaan ook mijn cyclus bijhouden. Bij ons allebei gaan ze een chromosoomonderzoek doen en bij Teun gaan ze sperma onderzoek doen. Best veel info al, tijdens een eerste gesprek. 

De vraag is nu alleen... Wanneer kan dit allemaal? De kans is groot dat het pas eind juni gaat zijn en dat vind ik echt heel lastig. Eind juni...... Als alles de tweede keer goed was gegaan, was ons eerste kindje er dan bijna al geweest. Nu zitten we gewoon nog in de wacht-stand en is het zelfs drie keer misgegaan. 

Verder hebben ze het advies gegeven om met de pil te starten, zodra mijn menstruatie op gang komt. Helaas zit ik nu al op cyclusdag 39 en nog geen teken van mijn menstruatie... Het kan zijn dat mijn lijf weer teruggaat naar lange cyclussen van 40-50 dagen, zoals 'vroeger'. Ook moet ik mijn HCG laten controleren d.m.v. bloedonderzoek. Even zeker weten dat het hormoon helemaal uit mijn lichaam is.... Maar die pil. Het voelt zo tegenstrijdig om de pil te gaan nemen, terwijl je graag een kindje wil. Echter maakt het uitblijven van de eisprong het plannen van een heleboel onderzoeken makkelijker. Veel onderzoeken moeten tussen de menstruatie en de eisprong in gebeuren en die tijd is natuurlijk maar beperkt. Maar toch... Het voelt stom. Ik wil juist een cyclus, ik wil juist een eisprong. Ik wil dat helemaal niet tegen gaan. Ik heb me zo lang druk gemaakt om die cyclus, zo weinig vertrouwen gehad in mijn lijf ondanks dat ik een regelmatige cyclus had van 26 dagen. En nu moet ik dat allemaal weer tegen gaan. Toch moet ik maar vertrouwen op het ziekenhuis, dus moet ik het maar accepteren en gewoon doen... Ondanks mijn tegenstrijdige gevoel. 

Voor nu is het wachten op akkoord van de huisarts om bloed te prikken en dit alles maar eens rustig laten bezinken....