Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • moeders
  • Kennismaking
  • angst
  • kraamhulp
  • Jonge

Een zaadje vol angst

Het kennismakingsgesprek.... een gesprek met meer impact dan ik had kunnen denken

Het is al een tijd geleden dat ik hier een blog plaatste. Dat blog ging over mijn bevalling en hoe ik niks voelde voor mijn zoontje. Dat blog kun je hier lezen: https://www.mamaplaats.nl/blog/ik-voel-het-niet 

Ik heb me hier enorm voor geschaamd. Ik heb er in die periode niet over gesproken en het heeft een jaar geduurd voordat ik dat blog heb durven schrijven. Want hoe kan ik nou niks voelen voor mijn eigen kind?

Achteraf vind ik dat niet zo gek. Er heeft namelijk tijdens mijn zwangerschap een gesprek plaats gevonden dat veel meer impact heeft gehad dan ik toen had kunnen denken.

Tijdens dat gesprek is er een zaadje van angst geplant.  Een zaadje dat tijdens de rest zwangerschap verder uitgegroeid is tot een boom met stevige wortels. Wortels vol met angst om ons kindje kwijt te raken.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

'Sanne, maak je niet zo druk. Het is maar een kennismakingsgesprek.'

'Ik weet het Sander. Maar er komt straks wel een week lang iemand in ons huis. Wat nou als het niet klikt? Ze zorgt straks ook voor ons kind. Misschien is het gek maar Ik vind dat best een dingetje.'

'Schatje, geloof me. Het komt goed. Ga nou maar gewoon open dat gesprek in. Als het niet klikt dan verzinnen we wel iets. Maak je niet te druk. Ik moet nu naar mijn werk. Tot vanavond!' Sander geeft me een kus op mijn voorhoofd en trekt de deur achter zich dicht.

Ik weet dat Sander gelijk heeft. Stomme rot hormonen ook. Ik kan me normaal al druk maken om van alles maar nu ik zwanger ben is dat nog veel erger. Ik ben blij als dat klaar is. Waar maak ik me ook druk om. Het is maar een kennismakingsgesprek met de kraamhulp. Het is alleen maar fijn dat we straks de eerste week wat hulp krijgen.

Toch ben ik misselijk van de spanning. Ik vind het nog al wat, een vreemde in ons huis. En hoewel ik het straks vast fijn vind kan ik me er nu nog niets bij voorstellen. Ik baal dat Sander niet bij het gesprek kan zijn.

*ding dong* de bel gaat en ik doe de deur open. Er staat een vrouw voor de deur van een jaar of 40 met een vriendelijke uitstraling. Ze geeft me een hand en stelt zichzelf voor 'Madelief'

We kletsen wat en ik voel de spanning weg zakken. We nemen de praktische zaken door. Op hoeveel uur kraamzorg we recht hebben, wat ik verwacht van de kraamhulp en wat er van ons verwacht wordt.

Het is een fijn gesprek. Madelief is niet onze kraamhulp, zij doet alleen de intakes. Er wordt uiteindelijk iemand anders aan ons gekoppeld maar ik heb er een goed gevoel bij.

'Tegenwoordig zijn we er niet meer alleen om de moeder en het kind te verzorgen maar we kijken ook of het kindje wel bij de ouders kan blijven.' Zegt Madelief bij het afronden als mededeling.

Ik vind het een nare opmerking. Ik snap heel goed als een kraamhulp in een situatie komt wat voor het kindje niet goed is dat ze moet ingrijpen en melding moet maken, maar om dat bij voorbaat al te zeggen?

Madelief verteld verder: ' Zelf vind ik dat leeftijd niks zegt over hoe je het doet als moeder. Er zijn moeders van 18 die het beter doen dan moeders van 30 en andersom. Maar ja, Je was 21 toen je erachter kwam dat je zwanger was. En daardoor val je net op de officiële grens van jonge moeder. Hoewel ik geen enkele reden heb om te twijfelen aan jullie als ouders moet ik daar helaas wel een aantekening maken.'

Haar woorden raken mij diep maar ik laat het niet merken. We sluiten het gesprek af en ik bedank haar vriendelijk.

Zodra de deur achter haar dicht is stort ik in. Ik voel de tranen over mijn wangen lopen.

Ik heb een aantekening op basis van mijn leeftijd. Sinds wanneer ben je met 22 ineens een jonge moeder? Vroeger was je laat als je pas op je 22 je eerste kindje kreeg.

Haar woorden laten mij niet los. Zij gaan bepalen of ons kindje bij ons mag blijven. Ik ben nog niet eens moeder en we staan nu al 1-0 achter.

4 jaar geleden

Wat een stom mens ? en super naar voor jou om te horen! Ik hoop dat je nu alleen maar liefde voelt voor de kleine ?

4 jaar geleden

Nouja zeg wat een nare opmerking van mevrouw ?. Hebben jullie dit ook terug gekoppeld en wat de consequenties van haar opmerking zijn geweest? ?

4 jaar geleden

Wauw ik schrik hiervan! Ik was ook 21 toen ik zwanger werd van de eerste. Dit is mij nooit verteld en eerlijk gezegd... ik zou hier melding van maken. Vind dit echt niet kunnen en zeker niet nu net zo veel impact heeft gehad op jou als nieuwe moeder. (Als ze dit zo op mijn bordje hadden gelegd was ik ook in paniek geraakt)