Een wonder tijdens deze Corona crisis!

Toen ik net was gestopt met de pil kwam mijn cyclus moeilijk (lees: niet!) opgang. Ik dacht dat het lag aan het feit dat ik jaren de pil had geslikt en ik had immers op internet gelezen dat het wel een jaar kon duren voordat je cyclus wel regelmatig kan zijn. Niks om mezelf druk over te maken dus. Maar stiekem deed ik dit wel. Ik had cyclussen van 3 tot 9 maanden en ik vertrouwde mijn lichaam niet. Op dat moment had ik al een gevoel dat het niet helemaal goed zat. Helaas vertelde de huisarts hetzelfde als wat ik op internet had gelezen: "het kan een jaar duren voordat je een regelmatige cyclus hebt, soms nog wel wat langer".

Ik moest dus wachten, wachten tot ik een jaar was gestopt. Na dat jaar was mijn cyclus nog steeds niet zoals het hoorde en besloot ik weer naar de huisarts te gaan. Ze was het met mij eens dat het nu toch wel regelmatig/korter zou moeten zijn dus verwees ze mij door naar het ziekenhuis. Daar kreeg ik een echo en meteen werd het duidelijk: PCOS. 

Een van de symptomen van PCOS is onder andere de lange en onregelmatige cyclussen. En zoals je op mijn vorige blog kon lezen, kwamen wij dus in de 'Medische Malle Molen' terecht. Sindsdien slik/spuit ik hormonen om een eisprong te krijgen. 

Helaas moesten wij door de Corona crisis onze behandeling staken en werd alles tijdelijk stopgezet. Ik moest stoppen met de hormonen en moest maar wachten tot ik weer ongesteld werd. Ik moest maar weer contact opnemen wanneer de behandelingen weer gingen starten. Enorm teleurgesteld zat ik in de auto en ik voelde me er echt rot bij! Een week lang hormonen gespoten, er was nog geen follikel groot genoeg en nu moesten we stoppen! De kans dat er nu natuurlijk een eisprong, en dus heel klein kansje op een zwangerschap, optreedt is echt minimaal dus de teleurstelling kwam nóg harder aan. 

Nog meer wachten (alsof je dat in zo'n traject al niet genoeg doet?!), de onzekerheid voor hoelang deze verplichte pauze zal gaan duren, besloten we om zelf mijn cyclus te bewaken door middel van ovulatietesten. Dagen gingen voorbij zonder een duidelijke 2e streep op de test, tot CD30. EINDELIJK was daar die positieve ovulatietest! En CD30 is voor iemand met PCOS écht niet slecht! Ik was trots op mijn lichaam, uit zichzelf heeft ze het geflikt om een follikel te laten groeien tot een formaat dat hij gaat springen! Ik was zó blij! 

Nu zitten we twee lange weken op het wachtbankje, met hopelijk een goed eindresultaat!