10 jaar geleden
Single met kinderwens
Van mijn 26ste tot vlak voor mijn 30ste had ik precies wat ik me had voorgesteld: een leuke vriend, samenwonend en zojuist een heerlijk huis gekocht midden in de Pijp in Amsterdam. Op dat moment voor mij echt de ideale plek om te wonen. Ik verwachtte ieder moment ten huwelijk gevraagd te kunnen worden door de grote liefde van mijn leven. Daarna droomde ik al van onze lieve kindjes die we samen zouden krijgen en met wie we samen in de bakfiets naar het strand zouden gaan om lekker te picknicken.
Helaas had het leven iets anders voor mij in petto… Op een willekeurige dag vroeg mijn vriend mij op de bank te gaan zitten en sprak hij de legendarische woorden: “Louise, ik hou van je, maar ik ben verliefd op iemand anders en het is uit”.
Minder vruchtbaar
Ik besloot direct te stoppen met de pil, omdat ik me eigenlijk toch nooit echt fijn heb gevoeld bij het gebruik van een medicijn dat pas zo kort door vrouwen wordt gebruikt. Al snel bleek dat het niet helemaal goed zat in mijn lichaam. Na 2 maanden was ik nog steeds niet ongesteld geworden. Maand 3 en 4 brachten daar ook geen verandering in. Dat voelde niet goed. Op de één of andere manier weet je dan dat er meer aan de hand is. Ik kan me de sympathieke reactie van de huisarts nog goed herinneren: “Tja, een slimme meid begint op tijd”. Zit je daar als vrouw met kinderwens wiens hart net volledig aan gort is gegaan…
Na onderzoek in het ziekenhuis bleek dat ik een te hoog prolactine-gehalte had. Ik maak dus moedermelk aan terwijl ik niet zwanger ben. En volgens de internist mag ik nu het stempel dragen met daarop: “minder vruchtbaar”.
Liever een kind dan een man
Enkele maanden later, van de eerste schrik bekomen, kwam de gedachte voor het eerst bij mij op om eventueel te zoeken naar andere mogelijkheden om kinderen te krijgen. Want één ding begon ik me te realiseren: ik vond het krijgen van een kind nog belangrijker dan het hebben van een relatie. Gelukkig had ik op dat moment, met de niet aflatende echo “minder vruchtbaar” in mijn hoofd, nog jaren de tijd om een leuke man te scoren. Deze nieuwe gedachte kon ik dus nog even verbannen, want het liefst wilde ik natuurlijk een kindje uit een liefdesrelatie. Er volgen enkele korte en langere experimenten met mannen met en zonder kinderwens. Helaas zit “mijn man” er blijkbaar niet tussen.
Single en kinderwens
De wens blijft bestaan. Met ieder jaar dat ik ouder word begint ook dat stemmetje in je achterhoofd minder prettig te klinken. Hoewel het met een zacht gefluister begint, eindigt het met een luide stem die uiteindelijk roept: “Waarom wachten?” Er moet iets gebeuren.
Ik begin met speuren op het internet met de zoektermen: “single en kinderwens”. Vervolgens is het hek van de dam. Wat volgt is een reeks van bezoeken aan klinieken met donorbank, voorlichtingsbijeenkomsten “alleen met kinderwens”, huilende sessies bij coaches, boeken lezen, documentaires bekijken, inlichtingen over het invriezen van eitjes etc. etc.
En soms komt de gedachte bij me op om kinderen te krijgen met 2 papa’s…
Anoniem
Ik kan me je keuze goed voorstellen, doordacht, liefdevol en moedig!
Anders zwanger
Dank voor je lieve reactie. Iedere keuze brengt positieve en minder positieve gevolgen met zich mee. Ik ben er van overtuigd dat deze manier het beste bij me past. Heb ook ontzettend veel zin om met de papa's het geluk te delen van de eerste stapjes, de eerste woordjes etc. En het voelt heel fijn km niet alleen te staan tijdens de zwangerschap. Bij iedere echo, pijltje, prikje etc. zijn ze aanwezig. Daar ben ik heel blij mee.
Stuiter
Succes, heel veel sterkte en geluk.! Ik denk dat het goed is dat je gekozen hebt voor extra ouders. Het is een extra stabiele factor. Het is al een ramp om als mama ziek te zijn. Laat staan als alleenstaand ouder! Nu heb je backup. Bij mensnen die net als jij heel graag kinderen willen!
Anders zwanger
Thanks! Heb er alle vertrouwen in met twee lieve, toegewijde papa's.