Een race tegen de klok!

Ik was eindelijk met een studie begonnen waarvan ik zeker wist dat ik deze met succes af kon ronden.

De PABO was niet goed gegaan en ik moest na 2 jaar zonder propedeuse stoppen.

Toch wilde ik na m'n HAVO diploma wel een ander diploma halen, maar wat?

Ik was klaar met school, ik had geen zin in nog een teleurstelling.

En toen kwam ik de sprintopleiding tot directiesecretaresse/managementassistent tegen. In 1 jaar een mbo niveau 4 halen, dat zag ik wel zitten. 

Daar zat ik dan in de klas, ik had leuke meiden leren kennen waar ik nog steeds bevriend mee ben! Ik was pas een paar maanden bezig toen we erachter kwamen dat ik zwanger was. Toen moest ik het nieuws met mijn mentor delen. Uiteraard deelde ik het eerst met mijn vriendinnen die redelijk positief reageerden. Mijn mentor reageerde nogal naja kortaf ? Gefeliciteerd en succes verder met je studie! 

Nou uhm oke bedankt zei ik maar. 

Ik heb tijdens mijn studie in de eerste weken van mijn zwangerschap veel thuis gezeten door de misselijkheid. Ik moest iedere dag 1 uur heen en 1 uur terug reizen. Normaal gesproken had ik hier geen problemen mee, maar ik de bus werd ik kotsmisselijk en tijdens de treinreis kreeg ik t bloedheet van de drukte. 

Toen kwam het moment dat mijn stage begon.

Heel enthousiast begon ik aan mijn stage bij bedrijf X. Ik noem het bedrijf even zo, omdat het een bekend bedrijf is en ik er negatieve ervaringen mee heb. Na 1,5 maand kreeg ik het bericht dat het misschien toch beter was om de stage te beëindigen. (Achteraf bleek dat dit kwam doordat ze geen ongetrouwde zwangere vrouw wilde) Dit betekende géén diploma. Ik was het hier uiteraard niet mee eens en vocht het aan. Ik kreeg nog één kans van mijn directrice, maar dan moest ik wel in 1,5 week een nieuwe stageplek vinden voor de periode na mijn zwangerschapsverlof. 

Gelukkig vond ik na veel doorzetten een super leuke stage. Ik kreeg het zelfs versneld voor elkaar om het bedrijf te laten erkennen als stageplek voor mijn studie! 

Door al dit gedoe met stage liep mijn studie vertraging op. Slechts 7 weken na mijn bevalling moest ik al beginnen met mijn stage. Anders haalde ik mijn benodigde aantal uren niet voor eind 2016 en kreeg ik alsnog geen diploma. Het was zwaar 40 uur per week naar mijn stage en in de nachten een huilende baby (want ons zoontje was overprikkeld, had verborgen reflux en koemelkallergie). Eind december 2016 mét een zoontje van inmiddels 3 maanden oud kreeg ik dan eindelijk mijn diploma in m'n handen.

Stiekem ben ik best een beetje trots dat ik alsnog mijn diploma heb behaald.