Snap
  • Zwanger
  • zwanger
  • relatie
  • dromen
  • mijnverhaal
  • worden

Een nieuw begin van onze toekomst

Dromen worden werkelijkheid

Zo, waar zal ik eens beginnen? Hier ben ik dan, een nieuwe mama op Mamaplaats die super veel zin heeft om mijn verhalen met jullie te delen en nieuwe mensen te leren kennen! Ik ben hier in ieder geval niet de enige die haar gevoel vertelt, dus ook ik ga met de billen bloot.

Mijn naam is Mandy, 28 jaar, woonachtig in het zuiden van het land, moeder van ons 1e kindje Noah, gelukkig en samenwonend met mijn lieve vriend Chong. 

Ja daar begint het al, “vriend” ja, want daar kan ik nog wel even over door blijven gaan. Chong en ik zijn al een hele tijd samen... Wordt het dan niet eens tijd om te gaan trouwen vraag ik me wel eens af? Voor hem niet zo belangrijk, ”het is maar trouwen”, zegt hij. Maar iedere vrouw wil toch wel trouwen als je zo gelukkig en lang samen bent met de liefde van je leven? Een groot feest hoeft voor mij niet perse, maar die mooie ring om mijn vinger en kunnen zeggen dat hij mijn man is, lijkt me wel heel leuk hoor! Maar goed, ik heb de hoop nog niet opgegeven, haha! Niet te veel aan denken en maar afwachten wanneer deze droom in vervulling gaat, toch?

Chong en ik zijn in augustus 7 jaar samen. Zijn afkomst is Chinees, mocht je je afvragen waar zijn naam vandaan komt. Hij praat overigens vloeiend Nederlands aangezien hij hier geboren is. Die 7 jaar vind ik al lang aanhoren, mijn langste relatie was ongeveer 3 jaar, dus deze meneer is een toppertje! 

Volgens mij begon ik al snel te praten over kinderen, want tijdens en na mijn schoolperiodes heb ik meestal stage of werkplekken gehad in de kinderopvang of op basisscholen. Ik ben opgegroeid met veel kinderen om mij heen en de liefde en passie die ik voor hen heb, zette ik voort tijdens het werken bij een kinderdagverblijf. Toen begonnen de kriebels wel echt hoor! Wat is het mooi om kinderen te zien opgroeien, ze iets te leren, ze verzorgen, de ontwikkeling, echt alles vind ik leuk aan ze.

En dan begin je het maar eens te vertellen aan je vriend, hoe leuk je dat allemaal vindt, die kinderen. Vond hij ook leuk, maar dan gewoon voor een dagje en dan weer terug naar hun eigen papa en mama. Herkenbaar misschien? Is dat een mannending ofzo?

Na een aantal jaar al samen te zijn en dan nog niet helemaal op een lijn te liggen vond ik wel moeilijk. We hadden wel dezelfde gedachtes over kinderen, maar uiteindelijk als puntje bij paaltje kwam, wilde hij ze nog niet zelf krijgen. Die stap maken om vader te worden vond hij nogal wat. Eigenlijk zocht hij overal wel een uitweg voor. “We hebben nog geen koopwoning, je moet nog een ruimere auto, de badkamer moet nog vernieuwd worden”. Ik nam hem niets kwalijk, want hey, het is me ook ff wat, dat ouderschap, maar wanneer is het dan wel het goede moment?                                                       

De moed zakte me wel een beetje in mijn schoenen, maar ik legde het naast me neer. Ik kon ook genieten van de kinderen om mij heen, van familie en vrienden. Maar het was lang niet hetzelfde als je eigen kindje. Dit alles heeft ongeveer zo’n 3 jaar gespeeld gok ik. Ik weet het niet meer precies, voor mij duurde die periode heel lang.

In 2016 hebben we een huis gekocht. Goed, dit was de eerste stap naar onze toekomst bedacht ik me, nu nog die badkamer en een auto en dan komt het wel goed. Na zo goed als klaar te zijn met een verbouwing van ongeveer 6 maanden, hadden we het huis omgetoverd tot een fijn en mooi huis zoals we zelf in gedachten hadden. Kinderen kwamen toen steeds meer om ons heen en dat gekriebel in mijn buik werd steeds meer.

In 2017 was het verlangen naar een baby voor mij zo sterk dat ik een moeilijke periode heb gehad. Twijfelen aan mezelf deed ik op dat moment veel en momenten dat vrienden of mensen om ons heen vroegen wanneer ons kleintje eens eindelijk kwam, vond ik ineens niet meer zo leuk. Ik wist niet goed welke houding ik dan aan moest nemen. Moet ik dan maar steeds zeggen: 'Ik wil wel, maar hij nog niet'. Ofja, helemaal niet? Ik wist eigenlijk niet goed wat hij wilde...

Dat was niet alleen maar een jaar met vervelende herinneringen hoor, in 2017 zijn we 2 x op vakantie geweest. Naar Madrid, Valencia en Barcelona. Alsof we dachten ga maar nog een keer want voor je het weet ben je niet meer met z’n tweetjes. Toch maar eens over die pil beginnen, want eenmaal moet dat gesprek er toch eens van komen. Alles liep op rolletjes thuis en we waren gelukkig samen. Dat serieuze gesprek was tijdens onze vakanties, maar ook zeker nog thuis.

25 oktober 2017, ik vergeet het nooit meer. Opeens, uit het niets stuurt Chong naar mij “Ja het is allemaal mooi schat, laten we het gewoon doen”. UHHHHHH???? Wat zeg je nou? Ik was echt he-le-maal flabbergasted! What the fuck man, ik liep als een kip zonder kop door het huis heen. Zoveel emoties gierden door mijn lijf!! Hij kwam ‘s middags thuis van zijn werk en het enige wat ik kon doen was hem zoenen. Hij was er klaar voor zei hij. Die drempel was zo hoog, zo spannend voor hem, hij was te gefocust op alle dingen erom heen en hij liet het los.                                                              Hij twijfelde niet aan mij, maar aan of we wel goed voorbereid waren. Geen slechte eigenschap van iemand die goed nadenkt over zijn toekomst vind ik zelf. Het beeld wat ik voor ogen had zag Chong ook voor zich en de plannen om een gezin te vormen waren voor ons duidelijk. We wilden papa en mama worden. Mijn zorgen waren weg en mijn vlinders naar alles waar ik al zolang van gedroomd had hoefde ik niet meer in bedwang houden. Ik voelde mij zo intens gelukkig, alleen al door die paar woorden van hem.

Wanneer is het perfecte moment om een kindje te verwachten? Voor mij was het al perfect toen hij aangaf dat hij met mij een klein ieniemienie mensje op de wereld wilden zetten…

Nieuwsgierig naar het vervolg? Dat vertel ik jullie graag in mijn volgende blog!

www.instagram.nl/huisje.volgeluk

4 jaar geleden

Oooh wat herken ik dit. Mijn vriend wil dus nog steeds geen kinderen. Voor mij enorm moeilijk, daar ik een kinderwens van hier tot Tokyo heb. En wat doet het pijn dat mensen om mij heen wel kindjes krijgen. Inmiddels ben ik begonnen als gastouder, volgens mijn vriend vult dat mijn kinderwens wel op? Heb laatst naar hem uitgesproken dat ik weg ben als er geen kinderen in zitten. Terwijl ik echt veel van hem houd.

4 jaar geleden

Heel veel geluk!

4 jaar geleden

Happy family!

4 jaar geleden

Herkenbaar. Ik was er ook veel eerder aan toe dan mijn vriend. Toen we besloten hadden om er voor te gaan was het gelijk raak. Helaas met 11 weken een missed abortion gehad. Nu kan hij ook niet meer wachten tot ik opnieuw zwanger ben.