Een kindje krijgen met behulp van een fertiliteitskliniek

Sef hebben wij gekregen met behulp van het Medisch Centrum Kinderwens. Er worden ons daar vaak vragen overgesteld. Wat zijn de kosten? Hoe lang is de wachttijd? Hoe gaat het in zijn werk?

In deze blog vertel ik hoe het bij ons is gegaan. Dit verschilt natuurlijk per fertiliteitskliniek en casus. Ook schijnt Corona voor vertraging te zorgen. Dit is ons verhaal en dit kan dus voor iedereen anders zijn.

Bibi en ik hebben ons na een info webinar aangemeld bij het Medisch Centrum Kinderwens in Leiderdorp. Wij wilden graag naar een fertiliteitskliniek omdat we zeker wilden weten dat alles bij zowel Lotte als onze donor Martijn medisch gezond was voordat we begonnen aan onze kinderwens. Om bij een fertiliteitskliniek te komen heb je een verwijsbriefje van de huisarts nodig. Na ongeveer 3 maanden na de aanmelding mochten we langskomen voor een intakegesprek. Tijdens het intakegesprek maakten we kennis met onze behandelend arts en kregen we onze procedure te horen.

Omdat wij een bekende donor hadden, konden we meteen beginnen. Voor een kliniek donor was in 2018 de wachtlijst ongeveer 2 jaar.

Martijn (de donor) en ik (de draagmoeder) kregen voor de inseminatie allebei een onderzoek.

Martijn is getest op erfelijke ziektes, soa’s en of zijn zaad geschikt was voor inseminatie. Dit gebeurde met urine, bloed en sperma afname.

Ik heb een baarmoederonderzoek gehad met een inwendige echo en een bloedonderzoek om te kijken of er geen afwijkingen waren.

Dit is om in kaart te brengen wat er nodig is om de kans van slagen zo groot mogelijk te krijgen. Hier gingen zo’n 2 maanden overheen. Omdat er bij Martijn en mij geen bijzonderheden gevonden werden konden wij een iui traject in zonder behulp van hormonen.

Naast het onderzoek hebben Bibi & ik en Martijn afzonderlijk van elkaar met een maatschappelijk werker moeten praten. Dit om te checken of we dezelfde ideeën hadden over onze kinderwens.

Nadat dit achter de rug was moest

Martijn 3x doneren. Daar zijn 9 rietjes van ingevroren. Gemiddeld komen er 6 tot 9 rietjes uit 3 donaties.

Bij ons is dit proces heel snel gegaan omdat Martijn steeds tussendoor terecht kon. Je moet ongeveer rekening houden met een half tot 3 kwartjaar voordat je begint met insemineren.

De dag na een positieve ovulatie test moesten wij naar het mck komen en werd de inhoud van een rietje doormiddel van iui ingebracht.

Het onderzoek voor Martijn kostte €1250,- en elke iui poging kostte €250. Dit waren uiteraard de kosten die Bibi en ik hebben betaald en Martijn niet. Mijn eigen onderzoek werd vergoed door de zorgverzekeraar.

Een kliniekdonor kost geen geld. Een donor uit het buitenland (bijvoorbeeld Denemarken) kost wel geld. Je betaalt per rietje. Hier wordt bijvoorbeeld voor gekozen omdat de wachttijden veel korter zijn. Dit kun je zelf uitzoeken op internet.

Je kunt natuurlijk ook een donor via internet proberen te vinden. Hieronder het verhaal van T:

‘Ik ben gewoon gaan zoeken... en dan gaat er een wereld voor je open op internet (bij ontbreken van iemand in de omgeving die geschikt was). ‘Meer dan gewenst’ en ‘Onewish’ zijn site’s waar wensouders elkaar kunnen ontmoeten. Ik heb mij uiteindelijk aangemeld bij Onewish. Daar kan je een profiel aanmaken (na betaling, zodat je profiel ook niet meteen tevoorschijn komt als je je naam googelt 😉), en zo kom je dan in contact met mannen die donor of donor plus willen zijn of co-ouderschap overwegen... op die site zitten overwegend alleenstaande vrouwen met een kinderwens of 2 vrouwen met een kinderwens. Heel sporadisch zit er een hetero stel tussen waarvan de man vruchtbaarheidsproblemen heeft.

Je kan als vrouw dus “op zoek” naar een man wiens profiel/wensen je aanspreken... je kan selecteren op leeftijd, woonplaats enz.

De ratio man/vrouw of vrouwen is wel wat scheef volgens mij... nieuwe profielen krijgen ook het “tagje” NIEUW, en als dat eraf is dan is het wel vaak zo dat die persoon al in gesprek is met iemand anders (dat zeggen ze dan na jouw bericht of het staat op het profiel aangevinkt).

Ik kwam uiteindelijk als eerste in gesprek met iemand die ook nieuw was, maar dat klikte niet genoeg bij de ontmoetingen. De tweede serieuze persoon was overigens wel iemand die al veel langer op de site zat maar gewoon niet zo actief was en het een beetje had laten “versloffen” om het zo maar te zeggen. Met hem klikte het ook heel goed maar hij bleek uiteindelijk verminderd vruchtbaar en vond het teveel gedoe om het traject in het ziekenhuis in te gaan.

En zo kwam ik uiteindelijk bij D terecht (na meerdere gesprekken/ontmoetingen met andere mannen). We hebben na eerst over en weer berichten via de site, nummers uitwisselen en appen/bellen en ontmoetingen de knoop doorgehakt dat wij wat dit betreft op 1 lijn zitten. Het klikte meteen goed al in de eerste berichten... en omdat het om zoiets belangrijks gaat leer je elkaar in korte tijd wel goed kennen... je gaat meteen de diepte in in de gesprekken, en je bespreekt wat je belangrijk vind voor een kind, de opvoeding, normen en waarden enz. En bij onze ontmoetingen voelde het ook steeds heel goed... en nu bijna 2 jaar later zitten we vandaag samen op de bank met onze zoon van 3 weken oud ❤️

Niet dat we nu een relatie hebben, maar D is gewoon altijd welkom in het leven van onze zoon en daarmee in mijn leven. En zo willen we het ook houden. De basis is bij mij thuis, hier gaat hij opgroeien, uiteindelijk naar school en sport... als hij ouder is kan hij natuurlijk ook logeren bij zijn vader, of een deel van een vakantie bij hem zijn. Maar we willen niet dat er met hem “gesleept” wordt van huis naar huis. Maar zijn vader is hier altijd welkom 😊’.