Snap
  • Zwanger

Een goddelijk gezang.

Ze begint te zingen en de tranen springen in mijn ogen. Zingt mijn kindje van 5 dit nu echt?

Ik haal Zoë uit school. Samen met haar zusje. We staan op het schoolplein onder een grote paraplu. Voor Zoë heb ik ook een paraplu meegenomen. Rood met Jip & Janneke. Zodra ze ons ziet, rent ze naar ons toe en knuffelt mij en haar zusje. Onderweg naar de auto begint ze een lied te zingen. Een lied dat ze op school heeft geleerd.

Salomo, Salomo, dat is een wijze vraag. Je vraagt niets voor jezelf, geen zilver en goud.... begint ze. Ik kijk haar aan. Vol bewondering. Wat knap dat mijn meisje dit lied zo goed kent. Ik ken het niet. Ik weet wel dat het een goddelijk lied is. Een lied over god. Eenmaal thuis begint ze weer te zingen. Dit keer zorg ik dat ik het op film vastleg. Ze zingt en doet er bewegingen bij. Mijn man en ik hebben expres gekozen voor een Christelijke school. We vinden het goed voor onze kinderen dat ze wat mee krijgen over het geloof, over God, over Jezus. Wij zijn zelf allebei gedoopt. Mijn man heeft ook zijn communie gedaan. Ik niet. Ik geloof dat er meer is tussen hemel en aarde en in moeilijke en mooie tijden geloof ik ook nog eens extra. Ik weet niet waarom. Ik denk dat dat helpt of kan helpen. Ik weet niet of ik echt geloof in een bepaald persoon, een hogere macht. Ik denk dat er wel meer is. Meer dan dit. Meer dan wij op aarde. En het gezang van mijn dochter ontroerde mij. Hoe ze de woorden uitsprak. Hoe ze het lied bracht. En ook de betekenis erachter. Ik heb er een hekel aan als iemand onrecht wordt aangedaan, als mensen liegen en andere zwart maken. Ik hou van oprechte, eerlijke mensen en streef ernaar zelf ook zo oprecht mogelijk te zijn. Klaar te staan voor anderen soms, waar nodig, je eigen belangen opzij zetten voor anderen. Ik zeg haar hoe prachtig ik het vind dat ze de woorden zo goed kent en dat ze zo in het moment opgaat. Ze brengt het vol overtuiging. Ze kijkt mij trots aan. Trots omdat ik trots ben, maar ook trots omdat ze weet dat ze het goed doet. Trots op haarzelf. Op je kind ben je sowieso trots, maar door dit soort momenten nog even een beetje extra. 

Hieronder het hele lied voor de geïnteresseerde :)

Salomo bidt

1. God, u hield van mijn vader,

mijn vader, koning David,

hij was trouw en oprecht.

God, nu ben ik koning,

maar ik voel me nog zo jong.

Hoe kan ik weten:

dit is goed en dat is slecht?

Refrein:

Salomo, Salomo,

dat is een wijze vraag.

Je vraagt niets voor jezelf,

geen zilver en goud.

Ik zal jou geven,

een heel lang leven,

een mooi paleis.

Salomo,

jij wordt heel wijs.

2. God, ik moet nog beginnen,

ik twijfel over alles,

hoe het gaat, hoe het hoort.

God, nu ben ik koning,

van een volk dat bij u hoort.

Hoe geef ik leiding?

Leer mij luist’ren naar uw woord.

Refrein

8 jaar geleden

Dank je ELS, ja ik ben super trots! Gisterochtend zong ze weer een ander goddelijk lied aan de ontbijttafel. Ik krijg dan gelijk tranen in mijn ogen en spontaan een lach op mijn gezicht. Ik geniet er zo van. Mijn kleine meid wordt groot!

8 jaar geleden

Zeker knap dat ze dit al zo mooi kan zingen. Je mag terecht trots zijn. Ze zingt ook met zoveel overtuiging. Geloof is zo ongrijpbaar en voor iedereen ook persoonlijk. Het is later aan haarzelf wat ze ermee doet, maar het kan alleen maar positief zijn als ze er kennis mee maakt op jonge leeftijd, zodat ze zelf kan beslissen wat het voor haar betekent in de toekomst.

8 jaar geleden

Zeker knap dat ze dit al zo mooi kan zingen. Je mag terecht trots zijn. Ze zingt ook met zoveel overtuiging. Geloof is zo ongrijpbaar en voor iedereen ook persoonlijk. Het is later aan haarzelf wat ze ermee doet, maar het kan alleen maar positief zijn als ze er kennis mee maakt op jonge leeftijd, zodat ze zelf kan beslissen wat het voor haar betekent in de toekomst.