Een ervaring rijker

Onze jongste is nu bijna 20 maanden en we prijzen ons gelukkig met onze 2 gezonde kinderen en lieve hond. De picture perfect family zou je zeggen.

Dat klopt ook maar ruim 6 jaar geleden wisten manlief en ik nog niet wat ons te wachten stond. Achteraf valt altijd alles mee maar soms denk ik nog terug aan de momenten dat ik ongesteld werd en in de naaste omgeving iedereen spontaan zwanger raakte.

Vandaag maak ik dan ook gebruik van het moment om weer even terug te gaan naar november 2006 waarop wij de keuze namen om een kindje te willen. Spannend en ook wel zenuwachtig dacht ik vooruit en vroeg ik me af hoe mijn ouders zouden reageren als wij met het blijde nieuws zouden komen. Zoals ieder koppel wilden we geen stress en maakten we er in het begin een fijne tijd van. Er veranderde weinig en we keken uit naar de komende feestdagen. Hoewel de eerste maanden teleurstellend waren voor mij, kreeg ik langzaam meer rust in het gegeven dat ik gewoon ongesteld werd. En ja wel, ook ik heb me onzeker gevoeld over het uitblijven van de zwangerschap terwijl ik alleen maar succes verhalen te horen kreeg van collega’s, vrienden en familie. Tja, daar zit je dan met je positieve kijk op zaken... Nog altijd twijfel ik of wij vrouwen wel echt heel eerlijk over zaken zijn. Durf jij tenslotte eerlijk toe te geven dat het nog niet gelukt is en dat je al langer aan het proberen bent? Ook ik dacht dat het beter zou zijn er met niemand over te praten want waarom de aandacht er op vestigen als het de volgende maand raak is? Achteraf gezien was het toch wel beter geweest als ik op z’n minst mijn beste vriendinnen hierover had verteld zodat ook zij op de hoogte waren. Maar dat is achteraf Na een jaar vond ik het wel eens tijd om een bezoek te brengen aan een gynaecoloog. ‘Nee mevrouw, u komt alleen met een verwijzing bij een gynaecoloog terecht, ik voer het onderzoek eerst zelf uit’, was de reactie van mijn huisarts op mijn verzoek. Zo gezegd zo gedaan, een aantal onderzoekjes later ontving ik dan toch een verwijzing voor een fertiliteitstarts. Tjuuh, dat klonk al heel wat anders dan gynaecoloog maar blij toe dat we aan de slag konden.

De eerste ontmoeting met de vrouwelijke arts was prettig maar ook confronterend. Ze gaf al snel aan dat mijn ‘ondergewicht’ wel eens problemen kon opleveren voor eventuele hormoonkuren en een bezoek aan een diëtist was wel op z’n plaats. Verpoepzakt en enigszins emotioneel liepen we het ziekenhuis uit. Niet alleen de confronterende worden ‘ondergewicht’ maar ook het idee dat ik naar een concullega verwezen werd terwijl ikzelf voedingsdeskundige ben, waren even te veel voor mij. Een paar emotionele dagen later hadden manlief en ik een scenario klaar en stemden we toe in de afspraak met een diëtist, een eileideronderzoek en alle daarmee gepaard gaande afspraken. Velen met mij zullen begrijpen hoe ingrijpend dit voor je agenda en werk is wanneer je in dit traject zit. De afspraken bij de diëtist waren prima en ik respecteer hun werk maar het adviseren van medische bijvoeding was voor mij wel echt een dieptepunt. En dan te bedenken dat ik mede door het gebruik van gedroogd fruit, notenpasta’s, peulvruchten, zaden en pitten enz. al boven het aantal toegestane calorieën voor vrouwen (met dank aan Voedingscentrum) per dag zat. Desalniettemin hadden we een missie en hielden we ons graag met de core business bezig namelijk zwanger raken. Dit resulteerde uiteindelijk in een hormoonkuur en 6 KI pogingen verspreid over 6 maanden. Terugkijkend op dit avontuur wist ik toen ook dat al deze pogingen niet zouden slagen en bleef ik een gevoel houden dat ons bezoek aan het ziekenhuis zonder succes zou zijn. December 2008 namen we dan ook een beslissing en verlieten het ziekenhuis met een goed gevoel. De volgende halte zou IVF betekenen maar daar waren we niet aan toe en voelde ik dat het tijd was voor een rustperiode. Na een drukke en heftige periode kwam er rust in huis (ik richtte me nu volledig op de praktijk en mijn werk als voedingsdeskundige) en kreeg ik ook meer rust in mijn hoofd. Hoewel ik nog altijd emotioneel kon zijn wanneer ergens weer iemand in blijde verwachting was, kon ik genieten van het geluk van anderen. Uiteindelijk geloof ik in moederschap dat in je hart zit, waar je mee op staat en waar je mee gaat slapen. Voor mij is het moederschap iets dat je in je hebt en dat een zwangerschap en geboorte van een eigen kind niet bepalend is. Ik geloof namelijk dat een goede moeder iemand is die in staat is haar kind op te voeden in een liefhebbende en inspirerende omgeving. En laten we eerlijk zijn, er bestaan ook slechte moeders die niet geschikt zijn voor deze job. Met deze visie starten we het nieuwe jaar en genoot ik van de momenten met de kleintjes om ons heen. We overwogen zelfs een 2e hond te nemen en zagen de toekomst positief tegemoet. Mede door rust, goede voeding en een goede acupuncturist voelde ik me goed en vitaal en is het uiteindelijk april 2009 gebeurd: we waren zwanger! Vanaf het eerste moment voelde ik dat ik zwanger was en werd ik heel kalm en rustig. Het was goed en het voelde goed. Er kwam geen roze wolk, ik bekeek alles heel realistisch en nam de dag zoals ie kwam. Na 38 weken zwangerschap mochten we kennismaken met onze dochter op 31 december 2009. Een datum die laat zien dat alles mogelijk is. Zelfs nu na al die tijd voel ik mee met vrouwen die te maken krijgen met vruchtbaarheidsproblemen. En laten we de mannen niet vergeten, ook zij kunnen ongewenst te maken krijgen met vruchtbaarheidsproblemen. Hoewel er nog altijd veel wonderen gebeuren sta ik geregeld stil bij iedereen die te maken heeft met problemen rondom zwangerschap. Ongeacht je voorgeschiedenis, herkomst, religie of status. Naar aanleiding van mijn eigen ervaringen en studie, heb ik in september dit jaar mijn 2e boek afgerond Voeding voor moeder en kind. In dit boek vind je tips en mogelijk belangrijke informatie over de invloed van voeding op een zwangerschap. Ik ben trots op mijn boek en zou bijna willen zeggen dat iedere aanstaande moeder het moet lezen. Blijf in je eigen kracht staan en onthoud dat het moederschap veel meer inhoudt dan het krijgen van kinderen. Boek: http://www.uitgeverijelmar.nl/boek/voeding-voor-moeder-en-kind-voor-tijdens-en-na-de-zwangerschap-veronique-hundscheid-9789038922317-uitgeverij-elmar/