Echt zwanger

Op 9 juli stond de eerste echo gepland.. toch wel heel erg zenuwachtig lag ik op de welbekende stoel op onze welbekende afdeling waar we nu misschien wel voor de laatste keer zouden zijn!

Al heel snel zei de gynaecoloog: JA ik zie het hartje kloppen! en toen zagen wij het ook.. een klein knipperend stipje! een heel mooi klein knipperend stipje!

We konden een afspraak maken bij de verloskundige want vanaf nu hoorde wij bij de "normale zwangeren"en was er geen reden meer om onder behandeling te blijven in het ziekenhuis.

Heel fijn natuurlijk maar ook een super gek idee dat we na jaren lang wekelijkse bezoekjes nu daar niet meer komen.

Met ruim 11 weken hadden we de eerste echo bij de verloskundige, onze mini was nu al 5 cm en je zag echt al een mensje! alles zag er goed uit en na deze echo mocht echt iedereen het weten en konden we het op social media delen.. wat was dit leuk! zoveel lieve reacties.

Ik voelde me heel erg goed en had bijna geen last van kwaaltjes.. het enige wat ik had was kokhalzen tijdens het tanden poetsen (heel apart ja) en heel vaak plassen. Ik kon volop genieten van het zwanger zijn en mijn buikje begon ook al snel zichtbaar te worden dus dat was heel leuk!

Na een heerlijke vakantie in Italië (ja Italië het land van pizza's met verboden te eten kaas en het land van heerlijke wijntjes) hadden we een echo voor de geslachtsbepaling.. Natuurlijk maakt het helemaal niet uit of het een jongetje of meisje is maar wat waren we (oké vooral ik) mega nieuwsgierig!

Een paar dagen na de echo hadden we de familie uitgenodigd voor een gender reveal feestje.

We hadden een mega ballon en toen we die lek prikte vloog er ROZE confetti door de kamer, we krijgen een DOCHTER!

Rond de 17/18 weken voelde ik ons meisje voor het eerst bewegen, wat ontzettend bijzonder is dat zeg.. en een hele fijne bevestiging dat het allemaal goed gaat daarbinnen.

Nog steeds had ik weinig last van kwaaltjes of ongemakken dus was het vooral genieten van het getrappel en van mijn groeiende buik, wat is dat zwanger zijn leuk!

De 20 weken echo was ook helemaal goed en beetje bij beetje kreeg haar kamertje steeds meer vorm (en een roze kleur) en kochten we alle spullen die we nodig hadden voor de baby.

De weken vlogen voorbij en voordat ik het wist was mijn zwangerschapsverlof begonnen en liep de zwangerschap toch echt op zn einde.

En hoe erg ik nog steeds kon genieten van mijn mooie bolle buik en het bewegen van mini daarbinnen was ik er uiteindelijk toch wel aan toe dat ze geboren ging worden,

Ik had ook een hoge bloeddruk die goed in de gaten gehouden moest worden en wat ervoor zou kunnen zorgen dat ik ingeleid zou moeten worden dus daar was ik niet helemaal gerust op.

Het vervolg schrijf ik de volgende blog "de bevalling"

Liefs van Linds