De zwangerschapstest (deel 2)

Mijn vriend en ik lopen de badkamer in. De zwangerschapstest ligt op het badmeubel. Ik pak de test en lees de 'uitslag' voor. De letters geven het heel duidelijk aan: niet zwanger. Ik voel de tranen opkomen van de teleurstelling. Mijn vriend blijft erg kalm, wat ik niet begrijp. Voelt hij niet de teleurstelling die ik voel? Hij wil het toch ook zo graag? Ik vraag het hem. 'Natuurlijk vind ik het ook jammer, lieverd! Ik hoopte net zoals jij dat je zwanger zou zijn. Alleen blijf ik er rustiger onder dan jij. Ik wil hartstikke graag een kindje met jou. Geef het nog wat tijd, we zijn nog maar zo kort bezig.' En daar moet ik hem ook weer gelijk in geven. Ergens, heel diep van binnen, wist ik ook wel dat de kans klein zou zijn. Na het stoppen van de pil kan het even duren voordat de cyclus op gang komt. Dat is heel normaal, zeker na bijna 10 jaar pilgebruik. 

Langzaam voel ik de spanning weg glijden. De onzekerheid is weg en ik weet nu waar ik aan toe ben. De test leg ik aan de kant. Ik wil er even niet naar kijken. Het is nu wachten tot ik weer ongesteld word. Diep van binnen hoop ik dat het niet te lang gaat duren, zodat we de volgende poging kunnen wagen.