Snap
  • Zwanger
  • zwangerschap
  • zwanger
  • Buitenbaarmoederlijkezwangerschap
  • EUG

De rollercoaster van zwanger naar niet zwanger (deel 1)

Ik heb maanden getwijfeld of ik mijn verhaal zou vertellen. Maar omdat ik zelf weinig kon vinden op het internet wat op mijn situatie aansloot. Maar vooral hoe ik dit moest verwerken heb ik besloten om mijn verhaal te vertellen, met de hoop dat ik andere vrouwen het gevoel kan geven dat ze niet de enigste zijn.

In de zomer van 2018 besloten mijn vriend en ik dat ik maar eens moest stoppen met de prikpil. Niet dat we direct in verwachting wouden raken maar omdat de prikpil een erg lange uitwerking had leek het slim om er mee te stoppen. Want tja een jaar tot twee jaar wachten op een zwangerschap was absoluut geen uitzondering maar eerder een richtlijn en met mijn 31 jaar werd ik er ook niet jonger op.

Dus in Augustus had ik eigenlijk de nieuwe spuit moeten laten zetten, die dus niet door ging. De tijd verging maar mijn cyclus kwam niet op gang tot in September er eindelijk wat los kwam niet dat er mee naar huis geschreven kan worden maar het begin was er en ik had een richtlijn.Onderhand was het Oktober maar de menstruatie kwam maar niet, niet echt iets achter gezocht want had tenslotte nog niet echt een cyclus. 

Maar November kwam dichterbij en we hadden beide z'n onderbuik gevoel dat er iets niet klopte. Dus in een weekend toch maar een een test gedaan en je raad het nooit .... POSITIEF! hoe is dit mogelijk hoe kan ik zo snel zwanger raken na de prikpil we waren beide in een gigantische shock!We hadden al snel een afspraak voor een echo omdat we tenslotte niet wisten hoe ver ik nou precies was. De weken kropen voorbij en hoe dichter we bij de datum van de echo kwam hoe meer zenuwen opkwamen spelen. Gelukkig had ik de week voor de echo een sollicitatie gesprek wat een fijne afleiding was.

Een week voor de echo voelde ik mijn knap beroerd mijn buik begon te klagen en op te zetten maar door mijn PDS zocht ik er niet veel achter en de vrijdag ochtend voelde ik mij ook een stuk beter. Gelukkig maar want die dag had ik mijn sollicitatie gesprek.

Vol goede moed ging ik het gesprek in want ik wou toch wel heel graag deze nieuwe baan en helemaal nu er een kindje opkomst was.Het gesprek ging heerlijk lekker ontspannen dus kreeg ook echt goed vertrouwen er in maar na een 10/15 min begon in mij raar te voelen.Dacht nog zo nee he niet nu een opspelen van mijn PDS.Ik begon te zweten en mijn zicht werd slecht dacht dat mijn bril gewoon smerig was dus zette hem even af en legde hem om tafel.

Maar toen poef niets meer......... het licht ging uit!(ben jij nieuwsgierig naar de rest van het verhaal en hoe dit afliep volg mij dan en de volgende blog zal snel volgen)