Snap
  • Zwanger

De laatste loodjes

Al 35 weken zwanger en de laatste loodjes wegen het zwaarst. Ik hoor alle andere zwangere vrouwen heel hard roepen: "Ik ben er zo klaar mee”

Inmiddels meer dan 35 weken zwanger en tja de laatste loodjes wegen het zwaarst. Ik hoor alle andere zwangere vrouwen nog altijd heel hard roepen “ik ben d’r zo klaar mee”, waarop mijn niet zwangere kop altijd dacht: Tjesus, mens zeur niet, je wilde zelf zwanger zijn! Ik hoor dus nu bij die categorie zeur zwangeren. Alhoewel ik nog steeds mijn dagelijkse bezigheden PROBEER te onderhouden gaat het wel zwaarder.

De laatste loodjes van mijn zwangerschap

Het rennen en vliegen, bukken, stevig doorlopen, als een wervelwind door mijn huis. Het lukt me niet meer. Ik riep nog tegen mijn vriend, ik voel me net een michelin mannetje (ik loop nl. ook al met mijn armen van mijn lichaam af). Oké !!!! ik mag nog steeds niet klagen aangezien ik nu in totaal nog maar 10 kilo gegroeid ben en ik nog steeds mijn eigen kleding aan kan, heb ik nu al respect voor alle moeders en lees wel; ik moet nog bevallen!!!!!

Het valt  me op dat zwangere vrouwen een soort  bond met elkaar hebben gesloten. Ze begroeten elkaar allemaal (net als motorrijders of zeilers), ze praten met elkaar over hun buik (zoals politieke aanhangers van het CDA) en geven elkaar een knikje in het toilet (net als homo’s?). Ik vind het zelf wel humoristisch en waarschijnlijk zal ik dit ook wel gaan missen. Ergens bij horen zonder dat je je ergens bij aangesloten hebt, dit past me wel!

De werknaam “Fritsie” zal langzamerhand plaats gaan maken voor zijn levensnaam, ook dit zal wel wennen zijn. We noemen hem  vanaf het begin Fritsie en iedereen die me aanspreekt over mijn buik roept hoe gaat het met Fritsie? Een kleine Up-date van Fritsie: hij loopt 2 weken voor op schema qua gewicht, groei en lengte. Waarschijnlijk kan ik me voor de bevalling ook nog eens de borst nat maken en val ik nog harder onder de categorie Zwanger en Zeiken…..!! tot die tijd probeer ik nog even te genieten van mijn rust!!!

11 jaar geleden

van de onderlinge bond met elkaar tussen zwangere vrouwen rol je zo de secret-pack bond in van pasgeworden mama's haha. als je op straat loopt met je kleintje en je komt een andere mama tegen met kinderwagen is de kans groot dat je daar een lachje of knikje of hallo van krijgt. Ook wordt er stiekem of heel bewust even in de bak gekeken naar je kind haha. onze janey heette in de buik gewoon hummeltje, ook toen we haar naam al bedacht hadden, heel bewust zodat ik me niet zou verspreken. Jawel eerste week heb ik haar ook nog erg vaak hummeltje genoemd dit is nu haar koosnaampje geworden. ik heb een superzwangerschap gehad en vond het helemaal geweldig, dat zeuren over de laatste loodjes ook nauwelijks gedaan tot de laatste week waarbij ik dus gewoon de trap nauwelijks meer op of af kon en de straat niet eens kon uitlopen...toen werd ik niet gek van mn lichaam maar van mn geest. Gillend gek van mezelf en de onmacht. Gelukkig veel visite gehad en 4 dagen later bevallen. Als je het punt hebt bereikt van nu is het genoeg, als het nou niet komt dan trek ik het er zelf uit (bijwijze van) dan hoef je waarschijnlijk niet lang meer te wachten. Mijn tip voor die zware laatste loodjes: ga iets doen wat lichamelijk kan en wat al behoorlijke tijd ligt waar je tegenop zit te hikken. Dan komt je kindje misschien wel sneller ;p ik heb zo de losse pagina's met recepten in mapjes zitten steken, de nacht van de dag waarop ik ermee begonnen was ben ik bevallen. succes en geniet je gaat de bewegingen enzo missen hoewel je dan enorm geniet van je kind in je armen.