Snap
  • Zwanger

De laatste IVF behandeling na de kijkoperatie..

In België ging ik onder narcose voor een kijkoperatie en voor de start van de laatste IVF behandeling in het nieuwe ziekenhuis..

Waar ik stopte bij mijn vorige blog..De overstap naar België UZ leuven, voor onderzoek naar mijn klachten en onze laatste IVF behandeling. Ik ging onder narcose voor een kijkoperatie om te checken op endometriose, voordat we onze laatste IVF behandeling zouden starten in Leuven.

Deze keer werd ik wakker met een ander gevoel. Bij de vorige keren op de OK onderging ik een curretage en een week daarna een operatie vanwege een buitenbaarmoederlijke zwangerschap die ze over het hoofd gezien hadden. Toen werd ik wakker met een vreselijk naar en leeg gevoel, en deze keer was ik alleen maar heel benieuwd of ze iets gevonden hadden wat mijn pijn klachten veroorzaakten en misschien de onvruchtbaarheid kon verklaren. Ik had vreemd genoeg honger en kreeg een boterham en kopje soep en vroeg meteen naar de arts. Deze zou zo komen om de kijkoperatie te bespreken. Gelukkig was zij er binnen 5 minuten en vertelde dat de operatie goed gegaan was, en ze inderdaad endometriose tussen mijn blaas en baarmoeder verwijderd hadden. Endometriose is baarmoederslijmvlies dat gaat bloeden maandelijks, dat zit normaal in je baarmoeder. Maar bij endometriose groeit het erbuiten, en daarbij heb je fase 1 (lichte endometriose), fase 2 (matige endometriose) en fase 3 (ernstige endometriose). Bij mij zat het op fase 2 en was het gelukkig nog niet doorgegroeid naar mijn darmen. Dan gebeurd het soms dat ze daar een stuk van moeten verwijderen. Pfff wat een opluchting! En eindelijk had ik dus een reden dat ik zoveel pijn had gehad. En werd ik niet afgescheept met zware pijnmedicatie, maar was er gezocht naar de oorzaak! Die middag ging ik blij naar huis ondanks de pijn en ik me natuurlijk niet echt lekker voelde..

De maand erna was de blijdschap snel verdwenen, wat voelde ik me slecht!! Zoveel pijn en ik was niet te genieten, ik huilde zowat dagelijks dat het niks geholpen had en waarom ik het toch gedaan had. Ook bij de controle was ik verdrietig en gaf aan dat ik me zo ontzettend slecht voelde. De arts vertelde dat ik het even de tijd moest geven. Mijn lichaam had inwendig wonden en moest genezen en aanpassen. En ze had gelijk want een week later ging het al stukken beter. Ik knapte op en ging langzaam weer meer dingen doen, had geen buik of rugpijn meer. En kreeg weer zin om te starten met de IVF, het was ondertussen ook alweer bijna een jaar na aanmelding in het UZ Leuven voor onze laatste IVF behandeling. Maar de feestdagen kwamen eraan, het was oktober tijdens mijn operatie en ondertussen was het december 2013 en kreeg ik de medicatie uitgeschreven om in januari meteen te starten met de laatste IVF behandeling. Dan was mijn lichaam ook tot rust gekomen en de drukte van de feestdagen voorbij. Prima!! We hadden er de energie weer een beetje voor gevonden ondertussen en konden weer positief denken nu ik weer zoveel beter in mijn vel zat! 

De feestdagen verliepen helaas niet zo gezellig als we gehoopt hadden. Mijn vader liep voor onderzoek in het ziekenhuis en tijdens de kerst kregen we te horen dat hij prostaatkanker had....jeetje wat een klap... zijn broer, mijn oom was het jaar daarvoor overleden aan kanker en zijn andere broer vecht ook tegen prostaatkanker... wat een domper voor ons gezin... Maar goed, ze kunnen tegenwoordig gelukkig erg veel en prostaatkanker is vaak goed te behandelen, dus ondanks het rot nieuws gingen we toch vooral positief het nieuwe jaar in... 2014 dat moest toch eindelijk ook mooie dingen gaan brengen voor ons na zoveel pech!!

Begin januari begon ik weer met het spuiten van de hormonen. Een lage dosering Menopur vanwege de eerdere keren opnames voor overstimulatie. Toch twijfelde ik of het niet wat te laag was en we te weinig eitjes zouden hebben. Het zou jammer zijn om de IVF dan niet door te laten gaan. Op dag 7 van het spuiten met de hormonen kreeg ik een controle om te kijken hoeveel eitjes er waren en hoe groot. En waar ik al bang voor was dat werd bevestigd..... er waren maar 2 eitjes en die waren al zowat groot genoeg voor de punctie!! De rest was veel te klein en gingen het niet meer halen..Wat nu??? 2 eitjes is veel te weinig en als we het door zouden laten gaan moest ik die avond de pregnyl spuit zetten om de eitjes te laten rijpen en een boost te geven en daarna al de punctie... Het was vrij snel besloten dat we aan 2 eitjes niet onze laatste IVF behandeling gingen verspillen. En in overleg met de arts besloten we contact op te nemen met Roermond ziekenhuis om in plaats van een IVF,  nu een escape IUI behandeling te plannen. Dus alsnog de pregnyl zetten, maar niet de eitjes te "oogsten" als bij een IVF, maar ze te laten springen en kunstmatige inseminatie toe te passen door het beste van Dave zijn zwemmertjes terug te plaatsen in de baarmoeder. Dat was nog even lastig omdat het team van Roermond vond dat we de IUI dan ook maar in Leuven moesten doen. Ja daar kunnen we natuurlijk wel inkomen, maar scheelt ons zoveel gedoe met heen en weer rijden en de fertiliteitsarts van Roermond was net zo bekwaam hiervoor en zij stemde ook meteen in, een beetje tegen de rest van het team in. We spraken af om de IUI iets eerder te plannen na de pregnyl spuit als normaal. Normaal was dat na 36 uur, nu na 30 uur. Zodat we zeker niet te laat zouden zijn. Spannend weer, ondanks de teleurstelling dat de IVF afgeblazen was, is het toch niet helemaal voor niks geweest dan die hormonen te spuiten.. en ik voelde me nu zoveel beter nu de endometriose weg was, misschien was dat wel de grote boosdoener geweest.. Dus 1.5 dag later zaten we bij de fertiliteitsarts en na de inseminatie gingen we redelijk tevreden naar huis. Ik gebruikte die 2 wachtweken eigenlijk tegen de normale gang van zaken, alle hormonen die je normaal na een ivf behandeling gebruikt, ook gewoon door. En ik had nog pregnyl over, en wist dat sommigen patiënten dat de dagen na een terugplaatsing van een embryo bij IVF, ook nog wel eens spuiten om een innesteling te bevorderen. Dus ook dat heb ik 3x om de dag vanaf dag 4 gespoten. Baat het niet dan schaadt het niet dacht ik... is alleen een beetje lastig testen dan, omdat het een zwangerschapshormoon is dat 10 dagen lang een vals positieve zwangerschapstest kan geven bij het spuiten van 5000 IE. Maar ik spoot 3x 1500 IE. Ondertussen keek ik er weer tegenop om straks weer te starten met een nieuwe IVF behandeling.. en vroeg me af hoe het zat met de vergoedingen omdat de verzekering al zo moeilijk deed.. Deze ivf was dan wel niet doorgegaan, maar hoe zit het met vergoeden van nieuwe medicatie weer.. Maarja... eerst maar eens wachten tot mijn menstruatie weer doorkomt... 

8 jaar geleden

Bij 100 blogs krijg je ze samengevat in een boek ;-) dus moet ik nog even door bloggen hihi..

8 jaar geleden

Haha ja ik heb dat ook met sommige blogs hoor...zijn dan soms echt verhalen met veel ellende..maar je bent zo benieuwd hoe het precies verder gaat...

8 jaar geleden

Ik ben met Anja eens! Ondanks dat ik weet dat Daviën is geboren, zit ik hier op de punt van mijn stoel om door te kunnen lezen! Zo mooi zo krachtig worden. Mischien moet je maar met een boek beginnen en laten uitgeven!

8 jaar geleden

Ja het is ook allemaal net een verhaal uit een boek..soms hoop ik dat we het boek edn keer kunnen dichtslaan en een nieuw boek kunnen openen met wat meer geluk en positieve verhalen erin! Daar gaan we maar vanuit hè xxx